Έχει φτάσει Κυριακή βράδυ και η συναυλία που πολύ κόσμος περιμένει με ανυπομονησία, ετοιμάζεται να αρχίσει. Οι Cradle Of Filth στην Ελλάδα είχαν πάντοτε δυνατό και φανατικό κοινό, οπότε ένα κατάμεστο Fuzz θα ήταν η φυσιολογική κατάληξη. Και όντως οι Έλληνες οπαδοί φάνηκαν αντάξιοι και το γέμισαν όλο. Δυστυχώς, η ανεύρεση parking διάρκεσε περισσότερο από ό,τι υπολόγιζα, με αποτέλεσμα να χάσω στο show των Drift, που από τα λεγόμενα εκείνων που τους είδαν από την αρχή, έκαναν κάποιο σχετικό πάταγο με την εμφάνισή τους.

Στις 19:45 ανεβαίνουν στην σκηνή οι Sick N Beautiful και εκπλήσσουν όποιον δεν τους ξέρει με την πολύ ευφάνταστη παρουσία τους, καθώς συνδυάζουν την αισθητική του Rob Zombie με κάτι από τις ταινίες Allien. To Alternative που παίζουν ακούγεται μεστό και ευχάριστο, ενώ το γενικό τους show, με τα laser και την Front Woman τους, που φορά ένα φωσφόριζέ μπούστο, κλέβουν την παράσταση. Αυτό που μου έκανε επίσης εντύπωση ήταν η πολύ καλή ποιότητα του ήχου που είχαν, καθώς και η πολύ ζεστή ανταπόκριση του κοινού, που έδειξε να γνωρίζει τα κομμάτια και τα απολάμβανε δεόντως, δίνοντας και στο συγκρότημα τη δυνατότητα να το απολαύσει και να τα δώσει όλα πάνω στην σκηνή.  Μετά από μισή ώρα μας αποχαιρέτησαν και μας άφησαν με τις καλύτερες εντυπώσεις.

Intro (March Of The Scolopendra), Tonight We Go To War, God Of Thunder (KISS), Drop It To The B, New Witch 666, Makin’ Angels

Στην συνέχεια είχε έρθει η ώρα για μία μπάντα, που πολύς κόσμος περίμενε, πέρα από τους Headliners και αυτοί δεν ήταν άλλοι από τους Wednesday 13. O Joe Poole ή Mr. Wednesday 13 παραμένει πραγματικά αγέραστος, είναι αεικίνητος, γεμάτος ενέργεια και γνωρίζει πολύ καλά πως να κάνει το κοινό να παραληρεί. Στη μία ώρα που το συγκρότημα έκατσε στη σκηνή, τιμήθηκαν δεόντως τα κομμάτια των Murderdolls, ενώ παίχτηκαν και διασκευές από Frankenstein Drag Queens From Planet 13 και Billy Idol, το οποίο και το αφιέρωσαν στον αδικοχαμένο φίλο του και συνοδοιπόρο Joey Jordison. Το Sleazy Goth N Roll που έπαιξαν, σε συνδυασμό με τον τρομερό ήχο, έκανε το κοινό να μην σταματάει να χοροπηδάει, ενώ είδα αρκετό κόσμο να έχει έρθει ειδικά για εκείνους, αδιαφορώντας για το μετά. Τρομερή εμφάνιση που θα συζητηθεί για πολύ καιρό.

Chapel Of Blood (MurderDolls), Death Valley Superstars (MurderDolls), 197666 (Frankenstein Drag Queens From Planet 13), People Hate Me (MurderDolls), Slit My Wrist (MurderDolls), Love At First Fright (Frankenstein Drag Queens From Planet 13), Die My Bride (Frankenstein Drag Queens From Planet 13), Pieces Of You (MurderDolls), Drug Me To Hell (MurderDolls), Nowhere (MurderDolls), White Wedding (Billy Idol), Dead In Hollywood (MurderDolls), I Love To Say Fuck (Frankenstein Drag Queens From Planet 13)

Η στιγμή που όλοι περιμένανε είχε έρθει. Ο Dani Filth και η παρέα του ήταν έτοιμοι να τα ισοπεδώσουν όλα στο πέρασμά τους και αυτό που θα βιώναμε δεν το περίμενε κανείς! Στις δέκα ανέβηκαν στη σκηνή όλοι και ξεκίνησε το μακελειό. Ο ήχος τρομερός, ο Dani σε φοβερή κατάσταση και ευδιάθετος, δεν σταμάτησε να ανεβοκατεβαίνει τη σκηνή να παίζει με τον κόσμο, που από κάτω έδινε μάχη. Αρχή με κομματάρα “Crawling King Chaos”, από τον τελευταίο μέχρι στιγμής δίσκο τους, τραγούδι που το τίμησαν όπως είναι λογικό παραπάνω (μας ανακοίνωσε πως μέχρι το τέλος του χρόνου θα κυκλοφορήσει η νέα τους δουλειά) και κόλαση στο κοινό. Συνέχεια με “Saffron’s Curse”, ώστε να γίνει η σωστή βουτιά στις παλιές πολύ καλές εποχές και όλα σιγά σιγά αρχίσαν να παίρνουν τον δρόμο τους. Κάπου εδώ ακούστηκε και η ατάκα “You guys in the cheap seats do some noise”, απευθυνόμενος στο κοινό που βρισκόταν στον εξώστη (προφανώς κάνεις δεν πρέπει να τον ενημέρωσε πως οι τιμές παντού ήταν οι ίδιες!).

Όσο περνούσε η ώρα, τόσο πιο μεγάλες βουτιές γίνονταν στο παρελθόν και τόσο πιο πολύ το κοινό απολάμβανε αυτό που έβλεπε και άκουγε, καθώς ο ήχος ήταν κρύσταλλο και ανέβασε ακόμη περισσότερο τις στιγμές ηδονής που βιώσαμε. “Dusk And Her Embrace”, “Necromantic Fantasies” και “Born In A Burial Gown”, για το κλείσιμο του πρώτου μέρους. Το τελευταίο το αφιέρωσαν στους πολύ καλούς τους φίλους από την Ελλάδα, τους Rotting Christ και όπως φαντάζεστε από κάτω έγινε Ο χαμός! Τι να πεις και τι να περιγράψεις για το δεύτερο μέρος/encore! Η απόλυτη φαντασίωση του κάθε φαν της μπάντας. Προσωπικά, έφτασα σε σημείο να προσπαθώ να μειώσω όσο το δυνατόν περισσότερο το χτύπημα, ώστε να αυξήσω τις στιγμές απόλαυσης που βίωνα, καθώς κάθε δευτερόλεπτο που περνούσε ήταν και μία επική στιγμή, με αποκορύφωμα ίσως την καλύτερη Live εκτέλεση του “Her Ghost In The Fog”. Όταν μετά από ογδόντα λεπτά η συναυλία τελείωσε, είδα παντού ζωγραφισμένα χαμόγελα χαράς και αγαλλίασης για αυτή την εμπειρία που βιώσαμε. Οι Cradle Of Filth μας απόδειξαν για άλλη μία φορά πως δικαίως θεωρούνται μία από τις μεγαλύτερες βρετανικές μπάντες του extreme ήχου, με αυτό το ισοπεδωτικό live. Όσοι βρέθηκαν εκεί, θα έχουν να το θυμούνται για χρόνια!   

Existential Terror, Saffron’s Curse, She Is A Fire, The Principle Of Evil Made Flesh, Crawling King Chaos, Nymphetamine (Fix), Dusk And Her Embrace, Necromantic Fantasies, Born In A Burial Gown, The Promise Of Fever, Cruelty Brought Thee Orchids, Her Ghost In The Fog, From The Cradle To Enslave.

Ειδική μνεία πρέπει να κάνουμε στους ανθρώπους στου Fuzz οι οποίοι κατάφεραν να μας παρέχουν κορυφαίο ήχο σε όλη την διάρκεια της βραδιάς και τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια.

Βαγγέλης Φαρρής

Φωτογραφίες: Εβελίνα “Red” Γερακίτη