Το είχε υποσχεθεί εδώ και καιρό ο Γιάννης. Θα έκανε ένα LiVE για να τιμήσει τον πρώτο σόλο δίσκο του. Ο “Monsters” κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2023 και ήταν στην ουσία ο τρόπος του Jon Voyager να εισαγάγει τους προσωπικούς του μουσικούς οραματισμούς, πέρα από όλα όσα έχει κάνει και επιτύχει με τους Need.

Πριν τα «Τέρατα» όμως… Οι Victory In Rio. Τρίο δυναμικό, τρίο που ακούγεται εις την τρίτη, μην σας πω εις τη νιοστή της τρίτης. Ξεκινούν με ένα μίγμα μουσικής και storytelling, καλύπτοντας ένα σωρό θέματα. Από την άφιξη νέων μελών στην οικογένεια και το πόσο δύσκολο είναι να πραγματωθεί μία αγκαλιά, από την «ενεργοποίηση» της Μυρταγκαλιάς και το ζήσιμο τόσης ευτυχίας, μέχρι τους φίλους που ήλθαν στο Piraeus Academy για να τους δουν. Τα παιδιά παίζουν την ψυχή τους με την ψυχή τους.

Έχουν έτοιμο το δεύτερο άλμπουμ. Κάποια στιγμή θα κυκλοφορήσει. Παίζουν και από κει. Χαζεύω. Θα ήθελα να τους ακούσω να τσακίζουν το “Dirt”. Θα ήθελα να φέρουν και μια big band και να λυσσομανήσουν πάνω στο “Prove It All Night”.

Οι ίδιοι αναφέρονται και στον Γιάννη. Τον ανεβάζουν στη σκηνή. Παίζουν μαζί. Κοπανιούνται, ιδρώνουν, ευχαριστούν και υπόσχονται επιστροφή. Τους αναμένουμε με χαρά. Θα πήγαινα πολύ άνετα να τους δω και μόνους τους. Στο Ρίο το δικό μας, στο Ρίο το απέναντι, δεν έχει καμία σημασία. Τα παιδιά είναι παραπάνω από αυθεντικά.

Intro, Walkin’ Down, She’s A Drug, Hello Hello, Stray King, Finders Keepers (Burkina Faso – ακυκλοφόρητο), Blue, Lay Me Down, It’s Not OK (ακυκλοφόρητο), Jumpstart (ακυκλοφόρητο), U.R.L., Take Your Time, Outro

Οι έτεροι μουσικοί καταλαμβάνουν θέσεις. Ο Γιάννης θα ζωστεί την κιθάρα του, θα την ξεζωστεί, θα χαιρετίσει, θα μιλήσει, θα μοιραστεί θυμικές εικόνες και διάφορα περιστατικά μαζί μας. Στη μπάντα του έχει τη χαρά και ευχαρίστηση να μοιράζεται τις μουσικές του με εξαίρετους συνεργάτες, με τον έναν από αυτούς μάλιστα να βρίσκονται παρέα και στους Need. Ο Γιάννης θα πει και εκείνος ιστορίες. Έχει βρεθεί σε διάφορες χώρες, είτε για να παίξει LiVE είτε για να παρακολουθήσει LiVE. Φανατικός οπαδός του μουσικού τουρισμού, ο δημοφιλής μουσικός υποστηρίζει κάτι που για μένα προσωπικά είναι αξιωματικά αποδεκτό. Η μουσική είναι ο καλύτερος λόγος και η καλύτερη αιτία για να ταξιδέψεις. Και όντας ταξιδευτής ήτοι Voyager ο ίδιος…

Δικά του τραγούδια, διασκευές, τα χέρια υψωμένα, η αγάπη για αυτό που ζήσαμε κατά τη διάρκεια της συναυλίας, μπάντες που δεν τις ξέρει κανείς και όμως θα έπρεπε να έχουν ανά χείρας πλείστες πλατίνες… Η Φλόριντα των Η.Π.Α. και οι ανάμνησες από περιοδείες και διάφορα ταξίδια. Θαύματα που γιάτρεψαν όλους, για να παραφράσω τη λατρεμένη μου Κατερίνα Κυρμιζή.

Ο Γιάννης κατάφερε και μας έκανε όλες και όλους μία οικογένεια σε εκείνο το LiVE. Είναι από εκείνους τους καλλιτέχνες που αγκαλιάζουν το κοινό τους. Είναι αυτή η ίδια στόφα που έκανε τον Springsteen τόσο αλληλένδετο με ιστορίες και πλήθη. Είναι η καλή μαγιά, που θα οδηγήσει σε ένα πεντανόστιμο καρβελάκι.

Little Boxes, Bright Lights, 360, Dirty Face, Streets Of Athens, Undecided, 100 Kisses Deep, Angela, Good Love Is On The Way, Monsters, Minor Tom, Call Me When You’re Drunk

Γιάνναρε, το χρωστάς το “Dancing In The Dark” full-band, έτσι; Να ξανακάνεις LiVE, φίλε. Να μαζέψεις τα δικά σου και τα αποδέλοιπα και να κάνεις An Evening With The Voyager και να ξεπηδήσουν τα τέρατα από το σκοτάδι. Και να βάλεις και το “Brilliant Disguise”, αρχηγέ μου. Για να λυπηθεί – επιτέλους – ο Θεός αυτόν που αμφιβάλει για ό,τι δεν θα ‘πρεπε. Στο επανιδείν, Jonαρε!

Κώστας Κούλης

Φωτογραφίες: Stiver Graunne, wPITw agency