Μακριά από παιδιά @ Θέατρο Ιλίσια-Βολανάκης

Μία σκηνή μόνο. Ένας ηθοποιός που απλά θα μπει από την πόρτα. Και οι καρδιές όλων έρχονται στη θέση τους. Και το κλάμα είναι στιγμές μακριά. Και η συγκίνηση κατακλύζει ένα γεμάτο θέατρο. Δάκρυα χαράς για πολύ κόσμο. Μοναδική ατμόσφαιρα! Είναι μαγικός ο ανθρώπινος λόγος, όταν μάλιστα γίνεται γραπτός και καλλιτεχνικός και αποδίδεται από ηθοποιούς που τιμούν το λειτούργημά τους. Ένα ανθρώπινο κείμενο υπογράφει ο κύριος Γιωργής Τσουρής. Έχουμε ακούσει πάμπολλες φορές αυτές τις προτάσεις. Από ξένους, από οικεία σε μας πρόσωπα. Έχουμε ακούσει και ξεστομίσει. Εμείς οι ίδιοι. Ο συγγραφέας πήρε τη ζωή και την έκανε θεατρικό κείμενο.

Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.

Νεαρό ζευγάρι που μόλις έχει μετακομίσει στη Βούλα από την Κυψέλη. Έχουν τα δικά του ο καθένας τους. Είναι αγαπημένοι, αλλά η δουλειά και οι έγνοιες έχουν μπει στη μέση. Η μητέρα υποφέρει από διαταραχή που δεν της επιτρέπει να θυμάται αυτά που θα ήθελε. Μοναδική της – σχεδόν – διέξοδος η επαφή με τη Ρένα Βλαχοπούλου και τις αθάνατες ταινίες της. «Η χαρτοπαίχτρα», «Μια Ελληνίδα στο χαρέμι», «Η κόμησσα της Κέρκυρας». Ο ξάδελφος του συζύγου, καλό παιδί, λίγο άξεστος, αλλά πολύ χαριτωμένα. Και ο Διονυσάκης. Δεν θα πούμε τίποτα παραπάνω. Θα τα βρείτε όλα στην πορεία, καθώς ξεδιπλώνεται η ιστορία μας.

Σύγχρονο έργο, με ρίζες στην ελληνική πραγματικότητα και το πόσο σκατολαός είμαστε. Αξίζουν πολλά μπράβο και στους δύο ανθρώπους που έχουν αναλάβει τη δραματουργική επεξεργασία, την κυρία Βάλια Παπακωνσταντίνου και τον κύριο Φοίβο Ριμένα. Η σκηνοθεσία του κύριου Γιώργου Παλούμπη είναι δυναμική, στηρίζεται στην πρόζα, στις γκριμάτσες, στις παύσεις, στη δημιουργικότητα των ηθοποιών. Στοιχεία φάρσας, ακόμα και μαύρης κωμωδίας, στιγμές κωμικές και τραγικές, με μικρή απόσταση μεταξύ τους. O κύριος Τσουρής στον ρόλο του Τάσου τη ματώνει τη φανέλα, εν προκειμένω το κοστούμι και το πουκάμισό του. Φωνάζει, μιλά, κοπανιέται, ζαλίζεται, ιδρώνει… Έχει δοθεί στον ρόλο του και τον τιμά η όλη αντιμετώπιση. Θα σας θυμίζει πολλούς τύπους συντοπιτών σας, αυτό είναι βέβαιο. Στον ρόλο της Όλγας, της συζύγου του, η κυρία Ελεάνα Καυκαλά. Γλυκύτατη, με εξαιρετική εκφορά λόγου, γνήσια στις αντιδράσεις της, αεικίνητη και πολύ φυσική.

Στον ρόλο του εξαδέλφου Μπάμπη, του “I will back… be!” Μπάμπη, ο κύριος Θανάσης Ζερίτης, ο οποίος δείχνει ότι το διασκεδάζει πολύ με αυτόν τον χαρακτήρα. Είναι γκράντε, είναι άνετος, έχει τη χροιά για να το υποστηρίξει αυτό και είναι άψογα κουμπωμένος στον ήρωα του οποίου τα παπούτσια φορά. Τον Διονυσάκη ή Ντένη υποδύεται ο κύριος Μιχαήλ Μελίσσης και εννοείται ότι ακολουθεί τη φόρμα και την καλή «αγωνιστική κατάσταση» των συμπρωταγωνιστών του. Είναι φυσικός, πείθει, οι κινήσεις του είναι άρτιες και κάποια στιγμή, που χάνει τον έλεγχο και θέλει να ξεσπάσει, είναι απολαυστικός. Αφήνω για το τέλος την κυρία Χριστίνα Τσάφου, η οποία είναι η γιορτή αυτής της παράστασης. Ιδανική στον ρόλο της μητέρας, της κυρίας Αλίκης, που δεν θυμάται τίποτα, πέρα από κάποιες εκλάμψεις και η οποία τραβάει και την υπόλοιπη ομάδα στην κορυφή παρέα της. Ο κόσμος που ήλθε και γέμισε τις θέσεις του θεάτρου, γέλασε και συγκινήθηκε, ιδίως σε εκείνη τη σκηνή. Θα δείτε… Τα ‘παμε, τα ‘παμε.

Το σκηνικό, δημιουργία της κυρίας Θάλειας Μέλισσα, είναι ό,τι πρέπει για την παράσταση. Εμπνευσμένη δημιουργία, περιγράφει πλήρως το «τοπίο». Πρόκειται για μία από τις πιο συγκινητικές παραστάσεις της χρονιάς, θεωρώ ότι μιλάει κατευθείαν στην ψυχή και φαντάζομαι ότι κανείς δεν θα ενοχληθεί αν πω πως στον δρόμο της επιστροφής σιγοτραγουδούσα – ναι, φάλτσα, εννοείται – τον «Κοκορίκο». Παραστασάρα, όνομα και πράγμα!

Κώστας Κούλης

Συγγραφέας: Γιωργής Τσουρής
Σκηνοθεσία: Γιώργος Παλούμπης
Δραματουργική επεξεργασία: Βάλια Παπακωνσταντίνου – Φοίβος Ριμένας
Βοηθός Σκηνοθέτης: Γιωργής Τσουρής
Μουσική επιμέλεια / Βίντεο εγκατάσταση: Γιωργής Τσουρής
Σκηνικά: Θάλεια Μέλισσα
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Κίνηση: Βάλια Παπακωνσταντίνου
Σχεδιασμός Φωτισμού: Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου