Ο Φεβρουάριος, αν και ο πιο «σύντομος» μήνας του έτους, φέρνει μαζί του μια ξεχωριστή δυναμική. Είναι ο μήνας της ανανέωσης, καθώς η καρδιά του χειμώνα σιγά-σιγά δίνει τη θέση της στην υπόσχεση της άνοιξης. Μπορεί το κρύο να επιμένει, όμως το φως της ημέρας αρχίζει να διαρκεί περισσότερο, θυμίζοντάς μας ότι κάθε κύκλος οδηγεί σε μια νέα αρχή.

Λόγω των απανωτών υποχρεώσεων του περιοδικού, δεν είχαμε καταφέρει να δημοσιεύσουμε editorial το τελευταίο δίμηνο. Όλοι οι λόγοι για αυτό το ζήτημα, καθώς και το «Χρονικό ενός προαναγγελθέντος μη αναρτημένου editorial», αναγράφονται παρακάτω. Αν καταφέρουμε και γλυτώσουμε από τα εξώδικα και τις μηνύσεις – και δικαίως – των απανταχού οπαδών του αθάνατου Γκαμπριέλ, τότε οι παραπάνω λόγοι στέκουν ως παραδοχή παραδοχής και ως επιστέγασμα του αυτουνού του τέτοιου.

Ήρθε ο καιρός όμως να σας πούμε πόσο όμορφα περάσαμε όλο αυτό το διάστημα (και καλά ατακάρα της διευθύντριάς μας. Ραράπια μάντολες).

Υπήρξαν αλλαγές. Άλλωστε η χρονιά που διανύουμε αυτό πρεσβεύει. Το 2025 είναι ο πυλώνας για τα χρόνια που έρχονται. Είναι η χρονιά ξεκαθαρίσματος, η χρονιά που θα αναπτυχθούν σχέδια και πολλά πολλά άλλα. Όχι καλέ, δεν είμαι αστρολόγος, αλλά όλοι οι αστρολόγοι αυτό λένε. Γι’ αυτό και εμείς θα προτείνουμε τον εξανδραποδισμό τους και τη μετάβασή τους σε χώρους που να μην έρχονται σε επαφή με άλλους ανθρώπους.

Το Keysmash απογειώθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και χαρήκαμε πολύ για αυτή τη νίκη ενός τόσο μικρού – ηλικιακά – παιδιού σαν το δικό μας. Γίναμε χορηγοί σε μοναδικές παραστάσεις αλλά και συναυλίες. Διανύσαμε πολλά χιλιόμετρα μουσικής και λάβαμε τα βιβλία της καινούργιας χρονιάς για παρουσίαση. Μιλήσαμε με υπέροχους ανθρώπους και οι συνεντεύξεις τους ανεβαίνουν σιγά σιγά.

Ο Φεβρουάριος είναι και ο μήνας της αγάπης. Του ξενόφερτου Αγίου Βαλεντίνου, που θα έχει πάλι την τιμητική του. Αν με ρωτάτε, όλο αυτό είναι ξεκάθαρα μια εμπορική γιορτή σαν όλες τις άλλες, αλλά αφού όλος ο πλανήτης θα γεμίσει καρδούλες, δωράκια, αγάπες, ποια είμαι εγώ να το σταματήσω; Να σου πω, εσένα με το μάτι το τσάγαλο… Εσύ τι θα κάνεις ανήμερα;

Εγώ; Εγώ, παρεμπιπτόντως, τη μέρα του «αγίου» καρδουλίνου/γλυκουλίνου/καιταλοιπίνου, θα την περάσω στο θέατρο, βλέποντας – παρέα με την αγέρωχη, αλλά δεν βαριέσαι… Θα προσποιηθώ ότι συνοδεύω τη Laura Guldemond – μία μοναδική παράσταση, προετοιμαζόμενος για τις συναυλίες που ακολουθούν. Δύο υπέροχα καρπούζια, κάτω από δύο μετρίου μεγέθους μασχάλες, με τη μουσική να υπερέχει, αφού η καψούρα δεν κρύβεται.

Σημασία έχει να δώσουμε χώρο σε όλα εκείνα που μας γεμίζουν χαρά. Να δώσουμε σημασία στα αγαπημένα πρόσωπα και στον εαυτό μας.

Καλό μήνα!

Κατά σειρά εμφάνισης:

Μαίρη – Κοντέσα Αριστέα Σπανάκη-Παπρικοπούλου, το γένος Μολίν

Κώστας – Αντιπλοίαρχος  Ευμένιος Τιποτένιος-Σαλούπογλου ΦΝ (Φολεμικό Ναυτικό)

Έφη – Πριγκίπισσα Δανάη Μπαστούζεν-Τσασχάζ, το γένος Δετρούπερ  

Λόγοι για τους οποίους δεν δημοσιεύσαμε τα δύο προηγούμενα editorial.