Meden Agan

My Name Is Katherine…

2024 – Sleaszy Rider Records

Moth
Time Like Space
Trapped
Shedding
Rejection
Confident
Sickness
Victorious
Beyond Any Suspicion
Transition

Ένα θέμα στα πλήκτρα για περίπου πέντε δευτερόλεπτα… Ένα ξέσπασμα ηλεκτρικό, που γίνεται και tutti και σκάσιμο, θέμα και φύγαμε! Η φωνή είναι «τραγανή», μπλέκει τα πρώτα με τα δεύτερα φωνητικά με μελωδικότητα και δημιουργεί κουπλέ και ρεφρέν πολύ ενδιαφέροντα και πολύ φιλικά στο αυτί. Από δίπλα, κιθάρες και πλήκτρα ακροβολίζονται, γεμίζοντας με θέματα το τραγούδι, βασισμένοι σε έναν δίκασο οχετό. Όσο για τα σόλο… Εκεί να δείτε τι γίνεται! Τα ασπρόμαυρα και οι χορδές υπόσχονται μια κόντρα προς τέρψιν των αυτιών σας. Μόλις ακούσαμε το “Moth”, το εναρκτήριο τραγούδι από το πέμπτο άλμπουμ των παιδιών, το οποίο βασίζεται σε μία ιστορία πρωτότυπη, την οποία υπογράφει η Δήμητρα Παναρίτη, η τραγουδίστρια της μπάντας.

Συνέχεια με το “Time And Space” και τα πλήκτρα του Απόστολου οδηγούν (και οδηγούνται από) τα ηλεκτρικά του Diman, με τους δύο κυρίους να είναι μονίμως in sync και να δημιουργούν το απόλυτα κατάλληλο περιβάλλον για να ανθίσουν οι φωνές. Κινηματογραφική μουσική, συμφωνικά περάσματα, ακόμα και Pop αισθητική, δένουν με το λιμπρέτο και προσφέρουν ένα τραγούδι γεμάτο μελωδία και εναλλαγές θεματικές, οι οποίες παρελαύνουν ελέω αγνής και απτής έμπνευσης σε κιθάρες και πλήκτρα.

Η ψαρωτική εισαγωγή του “Trapped” οδηγεί σε ένα φρενήρες ξέσπασμα, που με τη σειρά του φτάνει σε ένα κουπλέ αφηγηματικό και γκράντε, το οποίο προοδευτικά «ανοίγει», στην επανάληψή του, σε μία γέφυρα, συνοδευόμενη από θέματα και… Από το πουθενά μένει η φωνή μόνη της σχεδόν, με ένα πιάνο δίπλα της, για μερικά μόνο δεύτερα, μέχρι να μπουκάρουν όλα τα όργανα και να έλθουν από κοντά και οι δεύτερες φωνές. Είναι τόσες πολλές οι πληροφορίες και τόσες πολλές οι αλλαγές και οι εναλλαγές, που πλέον μιλάμε για ένα soundtrack Μέταλ διαστάσεων και προεκτάσεων.

Τσαμπουκαλεμένο το αρχικό θέμα του “Shedding”, με τη φωνή να διπλογράφει, θυμίζοντας, με τις αλλαγές σε χροιές και συχνότητες, τις ιστορίες τρόμου του King Diamond. To τραγούδι κινείται έχοντας σαν ατού ένα πανέμορφο ρεφρέν, ενώ οι «πάσες» ανάμεσα σε κιθάρες και πλήκτρα δένονται και προβάλλονται παράλληλα. Να πούμε εδώ πως όλο αυτό που ακούτε έχει ηχογραφηθεί από τον Terry Nikas, στα Zero Gravity studios. Ο ίδιος έχει αναλάβει και τη μίξη, ενώ ο πολύς Jens Bogren – δεν επισυνάπτω κατάλογο συγκροτημάτων με τα οποία έχει δουλέψει, γιατί θα χρειαστώ δέκα σελίδες Α4, με μικρή γραμματοσειρά – υπογράφει το mastering.

Ta sequencer καλά κρατούν και η εισαγωγή του “Rejection” είναι μεγαλοπρεπής και… Και μήπως θα μπορούσατε να το κάνετε αυτό το κομμάτι και video; Είναι ο ρυθμός, είναι τα κοψίματα πίσω από τη φωνή, είναι ο τρόπος που κορυφώνεται η ποιότητα της σύνθεσης και της εκτέλεσης… To “Sickness” ξεκινά με ένα μυστηριακό μοτίβο, με τα πλήκτρα να ξεδιπλώνουν ένα θέμα και τις κιθάρες να ακολουθούν. Η φωνή ουρλιάζει, εξίσταται, γίνεται ενοχλητική, προτρέπει για φασαρία. Η γέφυρα είναι μελωδικότατη και… μισό, μισό, τι έγινε μόλις τώρα; Αλλαγή στην ταχύτητα και… Μία σπαζοκεφαλιά ανάμεσα στο ρεφρέν και το αρχικό θέμα, που παντρεύουν μια διαφορά στα bpm με άκρως καλλιτεχνικό τρόπο. Η μπάντα έχει και Prog διάσταση, μην το ξεχνάτε ούτε λεπτό αυτό.

Κρουστή εισαγωγή, υπόκωφη «υπαγωγή» του θέματος και αρχοντικό ξέσπασμα. Κουπλέ και το “Victorious” παίζει με ταχύτητες, εναλλαγές ρυθμού και τα μελωδικά του αποτυπώματα, που βρίσκονται παντού. Τα διπλογραμμένα φωνητικά, κατά διαστήματα, ορίζουν μία πανέξυπνη πορεία, που θα τη βάφτιζα ακόμα και επιτελεστική αφήγηση. Και εκείνες οι παύσεις… Κουφέτο! Στη συνέχεια… “Beyond Any Suspicion” και ακούγοντας το τραγούδι από τις πρώτες στιγμές του… ΚΑΙ αυτό πρέπει να γίνει video! Θαυμάσια δομή, ντελικάτη ενορχήστρωση και ένα ρεφρέν από τα καλύτερα που έχουν γράψει ποτέ. Δεν χρειάζεται να γράψω περισσότερα, έτσι; Έλα όμως που εγώ θέλω να γράψω. Καψούρα το σόλο στην κιθάρα, άψογη η δισολία και μοναδικό χαλί τα πλήκτρα πίσω τους. Το καλύτερο κρασί το κρατάτε πάντα για το τέλος, σωστά;

Επίλογος με το “Transition”, με τις κοφτές κιθάρες και την «πληκτρολογούμενη» θάλασσα γύρω τους, με τη φωνή να αφηγείται σε διάφορα επίπεδα, μετατρεπόμενη από αφηγηματική σε λυρική. Οι  Meden Agan μας παρουσιάζουν το καλύτερο άλμπουμ τους και περιμένουμε να ακούσουμε τα καινούργια τραγούδια από σκηνής. Η ιστορία της Κατερίνας θα ακουστεί και θα διαβαστεί εδώ και στο εξωτερικό και οι αντιδράσεις αναμένεται να είναι από διθυραμβικές και πάνω.

Κώστας Κούλης