Το αφήσαμε για τη μέση του μήνα αυτό το editorial. Το αφήσαμε για τη μεγαλύτερη γιορτή των Ελλήνων. Το αφήσαμε για την αγάπη που νίκησε τον θάνατο. Το νόημα του Πάσχα. Η ουσία της Ανάστασης. Πέρα από θρησκείες και παρόμοιες ιστορίες. Το ξέρετε και σεις ότι με τα δόγματα τα πράγματα είναι μαύρο-άσπρο. Ή πιστεύεις ή δεν πιστεύεις. Για μας όμως τα χρώματα είναι άπειρα. Τι θα πει πιστεύω ή δεν πιστεύω; Απαγορεύεται να έχω τη δική μου γνώμη, τη δική μου – κατασταλαγμένη ή όχι – άποψη; Και ποιον ενοχλώ δηλαδή, αν θεωρώ τα δικά μου;

Τα θέατρα δεν παύουν από τώρα τη σεζόν. Πολλές παραστάσεις πάνε και μετά την Κυριακή των Βαΐων. Σημεία των καιρών. Από την άλλη πάλι… Αφού ο κόσμος γουστάρει και βγαίνει και πηγαίνει στα θέατρα και στηρίζει τα έργα… Γιατί να μην συνεχίσουν; Μαζί τους λοιπόν. Παράλληλα, ετοιμάζονται ένα σωρό νέες παραστάσεις, ένα σωρό συναυλίες και όλες εκείνες οι εκδηλώσεις του φωτός. Ανοιχτοί χώροι. Φεστιβάλ, διάφορα event, πολλές και ποικίλες πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Ο κόσμος έφυγε πριν λίγες μέρες και θα γυρίσει μετά τη Δευτέρα του Πάσχα. Εκεί, στη διχάλα, στην πλατεία Καρπάθου, που στην ουσία είναι σχεδόν πάντα ένα μεγάλο πάρκινγκ, βλέπεις τώρα τρία αυτοκίνητα. Και μάλλον σήμερα δεν θα δω κανένα. Αυτό που θα ήταν καλό βέβαια, έχει να κάνει με τις επόμενες μέρες. Να είναι όλα τα αυτοκίνητα στη διχάλα. Να έχουν επιστρέψει όλα.  

Ετοιμάζονται ένα σωρό πράγματα. Πράγματα για τη μουσική, το βιβλίο, το θέατρο, τον πολιτισμό. Συνεντεύξεις, παρουσιάσεις, ανταποκρίσεις, διάφορα χαριτωμένα ιντερμέδια. Πάμε να γνωρίσουμε κι άλλο κόσμο. Πάμε να σας γνωρίσουμε σε διάφορους καλλιτέχνες. Πάμε να κάνουμε αυτό που μάθαμε όλα τούτα τα χρόνια. Να φέρνουμε κοντά σας τον άνθρωπο και το πολιτιστικό προϊόν του.

Πάσχα Ελλήνων Πάσχα! Το μέσο να ανταμώσουμε με αγαπημένα μας πρόσωπα. Ο τρόπος να βρεθούμε με όλες και όλους που έχουμε καιρό να βρεθούμε. Και να πούμε μια κουβέντα, να δώσουμε μια αγκαλιά, να βγάλουμε μια φωτογραφία παρέα. Μια φωτογραφία που θα χαζεύουμε χρόνια μετά. Οι άνθρωποι είμαστε οι στιγμές. Στιγμές χαράς, ξεγνοιασιάς, στιγμές που τα «άλλα» φεύγουν κακήν κακώς από το παράθυρο. Γιατί μόλις μπήκε από την πόρτα η αγάπη. Και μαζί της το πάθος, η ένταση, ο ενθουσιασμός. Χρόνια Πολλά!

Κώστας, Μαίρη, Έφη