Κάθε άνθρωπος κρύβει έναν δολοφόνο μέσα του. Μύχια η σκέψη, σκοτεινή η «εφαρμογή», στην ουσία όμως η υποψία παρλάτας της εισαγωγής παραπέμπει σε μία παράσταση, η οποία ξεκινά οσονούπω και υπόσχεται να μας κρατήσει καλή συντροφιά τα βράδια, αλλά και μεταμεσονύχτια! Ο δολοφόνος είναι… ανάμεσά μας… Και ο πρωταγωνιστής της παράστασης, ο σπουδαίος Παύλος Κοντογιαννίδης, μας δέχεται στο σπίτι του και μιλά για το έργο. Για το κείμενο, τον Ευάγγελο Σαμιώτη, που υπογράφει το κείμενο, τη σκηνοθεσία και επίσης πρωταγωνιστεί, καθώς και για τους συμπρωταγωνιστές του, την Κωνσταντίνα Σιλεβρή και τον Γιώργο Αργυρόπουλο.
Με βασικό του ατού το χιούμορ του, την απίστευτη χροιά της φωνής του, το γεγονός ότι θυμάται τα πάντα και την αλήθεια εξωτερικευμένη σε κάθε ανάσα του, ο Παύλος Κοντογιαννίδης μας μιλά για τα έτερα πλάνα του, για τη μουσική, για το παρελθόν, για συνεργασίες που ξεχώρισε, για έργα που αποτελούν βασικά σημεία της καλλιτεχνικής του πορείας. Μιλά για τον Μπράντο και το “Αποκάλυψη τώρα”. Μιλά για ερμηνείες, σχολές και μεθοδολογία.
Κάποια στιγμή χτυπά η πόρτα. Ο καφές του κατέφθασε. Δηλώσεις λατρείας από τον κύριο που έφερε την παραγγελία. Ο Παύλος χαιρετά και διαλέγεται. Τον ρωτώ. «Θέλετε να το κόψω»; Μέσα μου χτυπιέμαι να πει όχι. Και μου απαντά. «Όχι. Άστο έτσι. Να είναι φυσικό. Κουβέντα κάνουμε». Μαζί του! Δεν τα μπορώ τα «κλινικά». Κάποια στιγμή κοιτάω το βίντεο. Ρε δαίμονα! Ο καφές του είναι μέσα στο πλάνο και το καλαμάκι φαντάζει σαν μπετόβεργα. Το αφήνω. Χαμογελάω. Σημασία έχει μόνο η κουβέντα που κάνουμε. Αυτός που θέλει να ακούσει θα ακούσει.
Ο επίλογος είναι συγκλονιστικός. Τον παραθέτω όπως ακριβώς τον εξέφρασε ο μεγάλος καλλιτέχνης.
Εμένα, αυτή η μυρωδιά απ’ τα αλώνια, είναι μέσα στην ψυχή μου βαθιά. Η μυρωδιά του χώματος απ’ τη βροχή. Η μυρωδιά της Άνοιξης, των λουλουδιών… Η ομορφιά των φρούτων. Αυτή είναι τέχνη. Αυτή είναι η πραγματική τέχνη. Και αυτή οφείλουμε να υπερασπιστούμε.
Δίνουμε τα χέρια. Χαμογελάει. «Να έλθεις να δεις την παράσταση». Εννοείται ότι θα είμαστε εκεί. Στο Θέατρο Μικρός Κεραμεικός. Θα πάμε μάλιστα στη μεσονύχτια, που συνάδει έτι περισσότερον με το θέμα και την πλοκή. Και θα θαυμάσουμε. Ακόμα μια φορά. Άπειρα ευχαριστώ στον Αντώνη Κοκολάκη και το εξαιρετικό επιτελείο του, που φρόντισαν να πραγματοποιηθεί αυτή η συνέντευξη.
Κώστας Κούλης
Video: Stiver Graunne, wVITw agency

0 Comments