Δανάη Δραγωνέα
Το νησί της βροχής – Ένα μυστικό ημερολόγιο
Εκδόσεις Λιβάνης

Το Λονδίνο ΔΕΝ είναι Αγγλία! Όσοι έχετε πάει, το γνωρίζετε και το ασπάζεστε, όσοι θα πάτε κάποια στιγμή, καλό είναι να το ξέρετε. Δεν είναι Manchester, να βρέχει τριακόσιες μέρες τον χρόνο. Δεν είναι Newcastle, να έχει δεκατρείς βαθμούς τον Αύγουστο. Άλλο πράγμα σας λέω. Και η Ίζι το γνωρίζει καλά αυτό. Επίσης. Μένει στην Κέρκυρα. Εκεί να δείτε βροχή. Μόνο το Seattle την ξεπερνά – τρελή υπερβολή, αλλά τονίζει το μοτίβο. Να φύγει, να πάει στο Λονδίνο. Να αφήσει πίσω της αυτό το μαυσωλείο που πιο πολύ για εξώφυλλο δίσκου του King Diamond θα έκανε.

Δώδεκα χρονών είναι τα πιτσιρίκια που πρωταγωνιστούν στο «έργο» που παρακολουθούμε μέσα από τις σελίδες του βιβλίου. Η Ίζι, ο Βικέντιος… Η επαφή με την Αριάνα. Τους χωρίζουν δύο αιώνες. Περίπου. Ναι, σύμφωνοι, διακόσια χρόνια δεν είναι δέκα λεπτά, που περιμένεις να περάσει ο επόμενος συρμός. Απ’ την άλλη μεριά… Τι είναι δύο αιώνες μπροστά στην αιωνιότητα ή στον καιρό που βρίσκεται ο άνθρωπος πάνω στη Γη; Μισό, μισό λεπτό… Τους χωρίζουν διακόσια χρόνια, αλλά συναντιούνται; Ναι, ε;

Σουρεάλ και ιδιαίτερο. Η κυρία Δραγωνέα έχει σκεφτεί μια απίθανη και απίστευτη ιστορία και τη μεταδίδει με τρόπο κινηματογραφικό και απόλυτα ρεαλιστικό. Είναι σαν να συστήνεις στην παρέα σου έναν καινούργιο φίλο που γνώρισες πριν τρεις μέρες. Μόνο που αυτός ο φίλος είναι από τον πλανήτη ΧΥ27Ο, τριάντα εκατομμύρια έτη φωτός μακριά ή γεννήθηκε στις Μυκήνες πριν δυόμισι χιλιάδες χρόνια ή μπορεί να κινήσει αυτοκίνητα με τη σκέψη του. Διαβάζω και δεν μου περνά ούτε στιγμή από το μυαλό ότι η Αριάνα βρίσκεται σε άλλη εποχή. Πρόκειται απλά για μία λεπτομέρεια του κειμένου. Η δράση είναι όλα τα λεφτά.

Η συγγραφέας δημιουργεί χαρακτήρες που είναι πάνω απ’ όλα ταυτόσημοι με την εποχή που ζουν και την εποχή από την οποία προέρχονται. Ο τρόπος ομιλίας, το όλο στήσιμο. Δεν θα μπορούσε η Ίζι να μιλά σαν να είναι καρικατούρα βικτωριανής προέλευσης. Είναι σύγχρονο παιδί, είναι όμως παιδί. Και η συνεννόησή της βασίζεται σε κλισέ, ατάκες της τηλεόρασης ή της παρέας στο σχολείο και χειρονομίες φυσικά. Αυτή και ο Βικέντιος, ο οποίος έχει την ίδια ηλικία, άρα και τα ίδια ερεθίσματα, έρχονται σε επαφή με έναν αλλοτινό καιρό. Με τα έργα και της ημέρες της «καλής εποχής». Με ερωτήσεις που θα μπορούσαν να προκαλέσουν θυμηδία, αλλά που στέκονται σαν σελιδοδείκτες για την εξέλιξη της ιστορίας. Η δημιουργός μας κρατά στις άκρες των δακτύλων των ποδιών. Έχασα δύο στάσεις στο μετρό και δεν νομίζω να το έχω ξαναχαρεί τόσο πολύ στη ζωή μου.

Εφηβεία και μυστήριο. Ένα παιδί βλέπει τον κόσμο με άλλο μάτι. Όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει αστροναύτης, πρόεδρος των ΗΠΑ και ας μην είναι Αμερικανός, σταρ του σινεμά, μέγας ευεργέτης. Ή, απλά, θέλει να πάει να μείνει σε μια πόλη που αγαπά. Να χαζεύει τις μουσικές βιτρίνες της Denmark, να σουλατσάρει στο Μοναστηράκι της Αγγλίας, το Camden, να ανεβαίνει σε εκείνο το ετοιμόρροπο πατάρι του δισκάδικου στο Notting Hill Gate. Δέκα εφτάρια πήρα σήμερα και έδωσα εξίμισι λίρες. Ένα παιδί θέλει να ζήσει την περιπέτεια. Και με αυτό το βιβλίο το επιτυγχάνει. Για όλα τα παιδιά του κόσμου λοιπόν. Εφηβόπουλα και κατά τι μεγαλύτερα. Το καλό που θα κάνει είναι το ίδιο. Και κατά τι μεγαλύτερο.

Κώστας Κούλης

Buy the book HERE!

Η Δανάη Δραγωνέα γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Κέρκυρα.
Σπούδασε Επικοινωνία και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο από το University of The Arts London, αποφοιτώντας με τιμητική διάκριση, και παρακολούθησε σεμινάρια δημιουργικής γραφής στο Λονδίνο με την Elise Valmorbida και στην Αθήνα με τον Βασίλη Αλεξάκη.

Εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε μεγάλους ομίλους περιοδικών στην Ελλάδα. Επί σειρά ετών υπήρξε η αρχισυντάκτρια του περιοδικού ΟΖΟΝ, μέσω του οποίου ανέλαβε και την καλλιτεχνική διεύθυνση εκδηλώσεων με κεντρικό άξονα τη σύμπλευση μόδας και τέχνης.
Στο πλαίσιο της συνεργασίας της με το VICE, πραγματοποίησε σειρά βιντεοσυνεντεύξεων με σημαντικές προσωπικότητες του πολιτισμού, όπως ο Νάνος Βαλαωρίτης και η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ. Έχει δώσει ομιλίες με βασική θεματική τα στερεότυπα της γυναικείας ταυτότητας στον περιοδικό Τύπο.

Το εφηβικό μυθιστόρημα «Το Νησί της Βροχής – Ένα Μυστικό Ημερολόγιο» είναι το πρώτο της βιβλίο.