Ο Springsteen έλεγε όταν έβγαζε το “Live 75/85” πως «Αυτός ο δίσκος μπορεί να είναι καλή παρέα όταν είσαι με το φορτηγό σε μακρύ ταξίδι». Καλύτερη παρέα από τον άνθρωπο βέβαια δεν υπάρχει. Ακόμα και αν δεν πρόκειται για φίλο που συντροφεύει στη διάρκεια της πορείας. Ακόμα κι αν πρόκειται για ένα δύσμοιρο πλάσμα, που στοχεύει σε μια καλύτερη ζωή, μακριά από τον τόπο του, γιατί – πολύ απλά – στον τόπο του υπάρχουν μόνο δυστυχία και θάνατος.
Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.
Ο Θοδωρής δέχεται να φυγαδεύσει στη Σουηδία μία κοπέλα από τη Συρία, τη Σαμπάχ. Ο «ενδιάμεσος» του έδωσε και μια πεντακοσαρού «για τον κόπο του» – εννοείται ότι τον γέλασε και κράτησε τα τριπλάσια για την πάρτη του – και η φυγάδα κοιμάται στην καρότσα, ανάμεσα σε λάδια και λοιπά εδώδιμα εποχιακά. Οι δυο τους θα αρχίσουν να μιλάνε. Ο επαγγελματίας οδηγός είναι τραχύς, έχει καλή ψυχή, αλλά είναι πολύ μαλάκας ώρες-ώρες. Παρόλα αυτά κρατά τις αποστάσεις και δεν «απλώνεται». Για την κοπέλα δεν ξέρουμε και πολλά. Πλήρωσε δυο χιλιάρικα για να βρει τρόπο να φύγει. Περπάτησε όλη τη Συρία και τη μισή Τουρκία, για να βρει την πόρτα για την Ευρώπη. Έχει πολλές ανηφοριές η ζωή της. Και στην τσάντα της φιλοξενείται ένα διαβατήριο κάποιου άνδρα με το ίδιο επώνυμο με κείνη. Και κάτι παραπάνω από οικογενειακή ομοιότητα…
Όλοι οι άνθρωποι είμαστε διαφορετικοί, όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίδιοι και ίσοι. Μπορεί να μην τηρούνται αυτά, ελέω αυτών που θησαυρίζουν από τον πόνο μας, αλλά πάντα θα υπάρχουν εκείνοι που θα κάνουν τη διαφορά, έστω και σε μικρή κλίμακα. Η παράσταση είναι ύμνος για τον άνθρωπο και την αποδοχή της διαφορετικότητας. Και οι δύο ηθοποιοί στέκονται ψηλά, όσον αφορά τις υποκριτικές τους υποχρεώσεις. Ο κύριος Σωτήρης Δούβρης είναι γνωστός και αγαπημένος. Τον θυμάμαι από διάφορες παραστάσεις, ποτέ δεν ήταν πιο κάτω από πολύ καλός και σε αυτό εδώ το έργο έδειξε ότι όλοι οι ρόλοι του πάνε. Πιστεύω ότι το διασκεδάζει καθόλη τη διάρκεια της παράστασης. Υπάρχουν τα χιουμοριστικά σημεία, υπάρχουν τα δύσκολα και τα συγκινητικά. Παντού αποδίδει με άνεση και πειστικότητα. Είναι απλός και ανθρώπινος.
Στον ρόλο της «επιβάτιδας» η κυρία Kassandra El Najjar. Πολύ ωραίο φιζίκ, πολλή καλή η χημεία της με τον συμπρωταγωνιστή της. Η κυρία El Najjar είναι όντως από τη Συρία και έχει ακριβώς τα ίδια βιώματα με τον χαρακτήρα που υποδύεται. Το γεγονός ότι διαθέτει την τοπική προφορά της στην έκφραση και την έκφανση, στον ελληνικό λόγο, την κάνει ακόμα πιο πειστική. Το γέλιο της, το δάκρυ της, η απελπισία της… Όλα κομμάτια του εαυτού της, της ζωής της ως τώρα και του τάλαντού της ως ηθοποιού.
Ο Δημήτρης Καρατζιάς σκηνοθετεί με πάθος. Παίρνει την εξαιρετική και πολύ συγκινητική ιστορία της κυρίας Ειρήνης Δερμιτζάκη και την κάνει ταινία μέσα σε κλειστό χώρο. Όταν μπήκα στην αίθουσα, σκέφτηκα ό,τι και οι υπόλοιποι θεατές. Πώς διάολο έβαλαν το φορτηγό εδώ μέσα; Μωρέ, όλα γίνονται και όλα μοντάρονται, όταν έχεις τέτοιο σκηνοθέτη και τέτοιους συντελεστές. Ο κύριος Ιωάννης Δαμίγος ζωγράφισε, όσον αφορά το σκηνικό.
Ο Θοδωρής ξυπνάει ένα πρωί. Πάει για κατούρημα και επιστρέφει, για να πει στην παράνομη φιλοξενούμενη ότι πρέπει να ετοιμαστεί για τη συνέχεια του ταξιδιού. Και παρατηρεί ότι και εκείνη… κατουράει όρθια! Εδώ έρχονται όλες οι φοβίες, όλες οι λάθος σκέψεις, όλες οι αυθαίρετες χαζοχαρουμενιές και όλοι οι βλάκες του σύμπαντος, να πουν ο καθένας το μακρύ toy και το κοντό too – όπως το γράφω – στο μυαλό και τη συλλογιστική του φορτηγατζή. Δεν είμαστε όλοι άνθρωποι; Θα πρέπει να δώσουμε σημασία στο πώς θέλει να εμφανίζεται ο καθένας μας. Όχι. Θα πρέπει απλά να το σεβαστούμε.
Μπιζάρισμα και παρουσίαση της συγγραφέως. Οι δυο ηθοποιοί φεύγουν και ξανάρχονται. Το χειροκρότημα δεν σταματά. Δεν επιθυμούμε να σταματήσει. Σε μια ώρα μάθαμε όσα δεν θα μάθουν ποτέ στα σχολεία τα παιδιά μας. Σε μια ώρα καταλάβαμε το πόσο ηλίθιοι μπορεί να υπήρξαμε στο παρελθόν. Μπας και σώσουμε το μέλλον μας.
Κώστας Κούλης
Συγγραφέας: Ειρήνη Δερμιτζάκη
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καρατζιάς
Πρωτότυπη μουσική: Μάνος Αντωνιάδης
Σκηνικό: Γεωργία Μπούρδα
Επιμέλεια κοστουμιών: Γεωργία Μπούρδα
Σχεδιασμός φωτισμών / Φωτογραφίες παράστασης: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
Χορογραφίες / Κινησιολογία: Φένια Αποστόλου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Κική Μαυρίδου
Trailer: ORKI Productions
Αφίσα παράστασης: Γιάννης Κεντρωτάς
Πρόγραμμα παράστασης / κείμενο: Εκδόσεις Άπαρσις
Κατασκευή σκηνικού: Ιωάννης Δαμίγος
Επικοινωνία / Προώθηση παράστασης: Νταίζη Λεμπέση
Παραγωγή: VAULT theatre Plus
ΔIANOMH
Στο ρόλο του Θοδωρή ο Σωτήρης Δούβρης
και στο ρόλο της Sabah η Kassandra El Najjar
Ευχαριστίες:
Organic Hair Spa by Athanasios (https://www.instagram.com/organic_hair_spa_by_athanasios/)
Holy Ginger (https://www.instagram.com/holy_ginger_alcohol_free/)
ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΗΛΗ ΘΕΑΜΑΤΩΝ
ΗΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:
Κάθε Τετάρτη & Πέμπτη στις 21:00, για 8 παραστάσεις
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 75‘ (χωρίς διάλειμμα)
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
Προπώληση Viva.gr : https://www.viva.gr/tickets/theater/trans-port/
Γενική είσοδος: 13 ευρώ
Μειωμένο Εισιτήριο: 10 ευρώ (Φοιτητές / Σπουδαστές / Κάτοχοι Κάρτας Πολυτέκνων / ΑμΕΑ /Άνω των 65 ετών / Κάτοχοι Κάρτας Ανεργίας)
*ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ
Πολυχώρος VAULT THEATRE PLUS
FB Page: http://www.facebook.com/VAULTTheatreGr1
Instagram: vault.theatre.plus (https://www.instagram.com/vault.theatre.plus/?hl=el)
Μελενίκου 26 Γκάζι, Βοτανικός
Πλησιέστερος σταθμός μετρό: Κεραμεικός (8′ περίπου με τα πόδια)
Πληροφορίες (11:00 – 14:00 & 17:00 – 21:00) : 213 0356472, 6951832070
Προπώληση viva.gr : https://www.viva.gr/tickets/venues/polyxoros-vault/
Арматура диаметром 32 мм, изготовленная из стали марки А500С, является одним из самых востребованных видов металлопроката в строительстве. Она применяется при возведении фундаментов, армировании стен и перемычек. https://armatura32.ru