Ωχ, Παναγία μου (ο πλέον άκυρος πρόλογος για τέτοιου είδους άρθρα)! Και τι δεν έχει ειπωθεί και γραφτεί για τους Venom. Από το ΕΠΙΚΟ “FUCK OFF” της ΕΜΙ μέχρι τους δύο πρώτους δίσκους, τη Venomania στα καλύτερά της, μέχρι την απίστευτη μούφα που ακούει στον τίτλο “At War With Satan”, ένα άλμπουμ που όμως πήγε πολύ καλά εμπορικά (αρχικά), χάρη στο εξαιρετικό πακετάρισμα και το ακόμα καλύτερο marketing. Οι τυπάδες από το Newcastle είχαν κάνει την αγάπη τους για τους Motorhead και τη μπετονιέρα που περνάει δίπλα από μία μπάντα (τυπική παραγωγή Venom) σήματα κατατεθέντα μίας εποχής και ενός κινήματος που άλλαξε όλη τη μουσική σκηνή, στις αρχές της δεκαετίας του ’80.

Αν ρωτήσεις έναν φανατικό NWOBHMάκια, θα σου απαντήσει με ειλικρίνεια. Ποιο είναι το καλύτερο άλμπουμ του κύματος; Μα φυσικά το “Living On Borrowed Time” των Diamond Head! Ναι, αλλά βγήκε το ’82. Ναι, αλλά ηχογραφήθηκε το ’81! Και κάπως έτσι η κουβέντα σηκώνει πολλή μπύρα. Και κάπου εκεί θα αναφερθούν από #ΜΟΝΟ μέχρι Leppard και από Ethel The Frog μέχρι Demon και Witchfynde. Και όταν έλθει η κουβέντα στους Venom… Εκεί κι αν θα ακούσεις ειλικρίνειες! Ο “Black Metal” επηρέασε τους πάντες. Το ομώνυμο “At War…” έδειξε πόσο καλοί μουσικοί είναι… Η γαμ… PMRC έκανε κακό στις πωλήσεις. Και κάποια στιγμή οι Venom έγιναν κάτι άλλο.

Ο Cronos, ο Mantas και ο Abaddon δεν τα πάνε καλά μεταξύ τους. Ο κιθαρίστας φεύγει, προκειμένου να κυκλοφορήσει το πρώτο σόλο άλμπουμ του. Γίνονται διάφορες ζυμώσεις. Κάποια στιγμή, γύρω στα 1988, «εισέρχεται» στη μπάντα ο κύριος Tony Dolan, ο οποίος σηματοδοτεί μία νέα εποχή για τη μπάντα, ιδίως με την κυκλοφορία του άλμπουμ “Prime Evil”. Είκοσι και έξι χρόνια μετά, οι Dolan, Mantas και Abaddon θα τζαμάρουν παρέα στη Γερμανία, στο Keep It True. Και οι Venom Inc. θα αναδυθούν από τα τρίσβαθα της κολάσεως ή τα αζήτητα των παλαιών δηλητηρίων.

Σήμερα, δέκα χρόνια μετά από εκείνο το τζαμάρισμα, ο μοναδικός άνθρωπος που βρίσκεται στη μπάντα και θυμίζει κάτι από το ένδοξο παρελθόν, είναι ο Dolan. Έχοντας μαζί του δύο πολύ καλούς μουσικούς, τον Marc “JXN” Jackson και τον Curran “Beleth” Murphy, γυρίζει τον κόσμο, παίζοντας διάφορα τραγούδια από διάφορες εποχές. Μην φοβάστε, στο σετ περιλαμβάνονται τόσο το “Countess Bathory”, όσο και το “In League With Satan”.

Και φτάνουμε τώρα στο κρίσιμο σημείο. Γιατί να πάτε να δείτε αυτό το σχήμα; Για πλησιάστε λίγο… Σας ευχαριστώ. Καταρχάς, ο Tony Dolan είναι ένας πολύ ωραίος τύπος. Δεν αναλώνεται σε εικασίες και κλισέ, ό,τι λέει είναι η αλήθεια και μόνο και η εξιστόρηση γύρω από την πορεία της υγείας του Mantas… «Οι πόρτες δεν κλείνουν ποτέ», όπως είπε σε συνέντευξή του. Και πολύ καλά έκανε!

Να σας πω εγώ γιατί θα πάω; Γιατί ακόμα μετανιώνω που δεν ήθελα να αγοράσω τα δύο πρώτα άλμπουμ των Venom, επειδή τα θεωρούσα εξαμβλώματα και εκτός NWOBHM. Χαζομάρα; Εννοείται! Γιατί η μπάντα προσφέρει ένα κομμάτι μίας μαγικής ιστορίας, που έχει να κάνει με όλες εκείνες τις βρετανικές μπάντες, που διέλυσαν τότε το πανκ και έκαναν τη διαφορά. Και γιατί είναι Venom, το κέρατό μου μέσα, ανεξαρτήτως προσώπων! Το λογότυπο θα είναι εκεί, το ίδιο και η ψυχή μας.

Κώστας Κούλης