Insomnium
Anno 1696
2023 – Century Media Records

1696
White Christ – feat. Sakis Tolis –
Godforsaken – feat. Johanna Kurkela –
Lilian
Starless Paths
The Witch Hunter
The Unrest
The Rapids

Μετά από τα επιτυχημένα “Winters Gate”, το οποίο είναι το πρώτο concept album της μπάντας και το “Heart Like A Grave”, το οποίο σηματοδοτεί μια νέα εποχή για τους Insomnium, επέστρεψαν φέτος με το δεύτερο concept album τους, με τίτλο “Αnnο 1696”. Η μικρού μήκους ιστορία που έγραψε ο μπασίστας/τραγουδιστής Niilo Sev?nen βασίζεται σε γεγονότα που διαδραματίστηκαν σε μια περίοδο λοιμού, εξαθλιώσεων και κανιβαλισμού, που χτύπησε τις χώρες του Βορρά και οδήγησε σε ένα ανελέητο κυνήγι μαγισσών, με αποκορύφωση τον αποκεφαλισμό εβδομήντα ενός ατόμων στη σουηδική πόλη Tors?ker. Ο δίσκος αποτελείται από οκτώ κομμάτια και έχει συνολική διάρκεια 50:26.

Το κινηματογραφικό “Anno 1696” ανοίγει το album υπό τους ρυθμούς των παραδοσιακών οργάνων, τα οποία μας μεταφέρουν αργά αλλά σταθερά σε εκείνη την πολυτάραχη εποχή. Σαν κεραυνός εν αιθρία τα blastbeat και οι μελαγχολικές μελωδίες ταράσσουν την ήρεμη ατμόσφαιρα. Επικρατούν χάος, αναταραχή και αβεβαιότητα. Το κυνήγι των μαγισσών ξεκινά.

Σε αντίθεση με το προηγούμενο κομμάτι, το “White Christ” – με τη συμμετοχή του Σάκη Τόλη – μας παρουσιάζει έναν από τους κεντρικούς χαρακτήρες της ιστορίας, τον κυνηγό μαγισσών, ο οποίος θεωρεί τον εαυτό του ως τον υπέρμαχο της χριστιανικής πίστης. Αργό, σκοτεινό με συντελικό χαρακτήρα και με το ντουέτο Sev?nen/Toli να αναδεικνύει την πώρωση και την αποφασιστικότητά του να εκπληρώσει την αποστολή του πάση θυσία. Το μελωδικό μέρος στη μέση του τραγουδιού μαλακώνει το σκοτεινό του ύφος και κλείνει το τραγούδι αφήνοντας μια αίσθηση πικρίας.

Η πρώτη συνεργασία με γυναίκα καλλιτέχνη στην ιστορία των Insomnium πραγματοποιείται στο “Godforsaken”. Τα στοιχεία που το κάνουν να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα κομμάτια είναι οι σαμανικοί λαρυγγισμοί της πολυτάλαντης Johanna Kurkela, σε συνδυασμό με τον επιθετικό ρυθμό που επιβάλουν τα ντραμς και οι κιθάρες, ακριβώς όπως στο πρώτο μέρος του “Winter Gate” από τη μια και από την άλλη οι ανατολίτικες μελωδίες στις κιθάρες και τα χορωδιακά μέρη ρίχνουν τον ρυθμό, στοιχεία τα οποία αποδίδουν με ακρίβεια το συναίσθημα της μελαγχολίας. Άνθρωποι θανατώνονται στο όνομα του “Λευκού Χριστού”, μόνο και μόνο επειδή πιστεύουν στην πατρογονική τους πιστή. Μια κοπέλα καταφέρνει να ξεφύγει βαριά τραυματισμένη και γι’ αυτό τον λόγο κατηγορείται για λυκανθρωπία. Καθώς τελειώνει το τραγούδι, ένα ίχνος φωτός και ελπίδας αρχίζει να αχνοφαίνεται, όταν κάποιος την περιθάλπει.

Τη μουσική του “Lilian” έγραψε ο κιθαρίστας Ville Friman και θυμίζει έντονα τα κομμάτια του “Shadows Of The Dying Sun”. Γρήγορο με ευχάριστες μελωδίες, είναι μια ιστορία αγάπης μεταξύ του Yuho και της Lilian. Ένας κεραυνοβόλος ερωτάς που φέρνει ζεστασιά στις καρδίες των ακροατών.

Το “Starless Night” είναι ένα επικό κομμάτι, όπου κάθε αλλαγή στον ρυθμό και τις μελωδίες δίνει μια διαφορετική απόχρωση στην έκβαση της ιστορίας. Αρχικά η απειλητική ατμόσφαιρα αποδίδεται από τα blastbeat και τα γρήγορα κιθαριστικά κομμάτια, ενώ προς το τέλος τα αργά μελωδικά μέρη και το καταπληκτικό σόλο του Jani Liimatainen προκαλούν μια αίσθηση μελαγχολίας στον ακροατή. Κάτω από έναν σκοτεινό ουρανό, έναν ουρανό δίχως άστρα, η ηρωίδα χάνει τα πάντα για άλλη μια φορά και τρέχει για να σώσει τη ζωή της.

Το “Τhe Witch Hunter” είναι ένα πολύ ιδιαίτερο κομμάτι, από τον ρυθμό που δίνεται από την ακουστική κιθάρα στην αρχή, τα αφηγηματικά σημεία, τα οποία είναι αρκετά σκοτεινά σε ύφος, μέχρι και τα χορωδιακά ρεφρέν που θυμίζουν έντονα “Omnium Gatherum”. Η εμμονή του κυνηγού μαγισσών να ξεριζώσει “τη μάστιγα” που “κάνει κακό” στη γη, φαίνεται ξεκάθαρα σ ‘αυτό το τραγούδι.

Το “The Unrest” είναι ένα ακουστικό, απαλό, γεμάτο συναισθήματα κομμάτι, το οποίο φέρνει δάκρυα στα μάτια των ακροατών. Ο πόνος της Lilian για την απώλεια του γιου της, την καταστροφή της ίδιας της της ζωής και της οικογένειάς της βγαίνει μέσα από κάθε ακόρντο της κιθάρας, από κάθε λέξη που ψελλίζει ο Nilo, από τα χορωδιακά μέρη και κάθε νότα του πιάνου. Ρίχνει τους τόνους λίγο πριν το τραγικό τέλος της ιστορίας.

Το τραγούδι που κλείνει τον δίσκο είναι το “The Rapids”. Σαν το νερό που ρέει ορμητικά στο ποτάμι, έτσι και ο ρυθμός του τραγουδιού είναι γρήγορος και ορμητικός, με τα blastbeats και τα σκοτεινά κιθαριστικά riff. Ξεφεύγει από τον κλασσικό μελωδικό Death Metal ήχο και σε μερικά σημεία μετατρέπεται σε μελωδικό Black Metal, με τα πλήκτρα να δημιουργούν μια αποπνικτική ατμόσφαιρα. Δεν υπάρχει σωτηρία. Η μόνη διέξοδος για τη Lilian είναι να πέσει στο νερό για να ξεφύγει από τους διώκτες της, πράγμα που θα αποβεί μοιραίο για την ίδια.

Ο “Anno 1696” είναι ένα δίσκος που καθηλώνει τους ακροατές από τις πρώτες κιόλας νότες. Η κάθε ακρόαση είναι μια διαφορετική εμπειρία και αυτό οφείλεται στη δομή των τραγουδιών. Τα ντραμς, οι μελωδίες στις ηλεκτρικές κιθάρες και τα ατμοσφαιρικά πλήκτρα πλάθουν εικόνες τόσο ζωντανές, που δημιουργούν δυνατά συναισθήματα. Οι ακροατές πονάνε, απελπίζονται, αισθάνονται την αγάπη και την αγωνία που αισθάνεται και η ίδια η ηρωιδα της ιστορίας, ενώ οι συγχορδίες και οι μελωδίες της ακουστικής κιθάρας, που ακούγονται σε όλα τα τραγούδια, είναι ο συνδετικός κρίκος με την εποχή. Οι Insomnium κατάφεραν γράψουν ένα ακόμα αριστούργημα και αυτή την φορά το κατάφεραν, ενώνοντας τον παλιό τους ήχο με τον καινούργιο, αποδεικνύοντας έτσι ότι είναι μια από τις κορυφαίες μπάντες στο μελωδικό Death Metal.

Αλέξανδρος Γκαλέττι