Ο σκηνοθέτης Απόστολος Ψαρρός είναι η ήρεμη δύναμη πίσω από την παράσταση «Ζευγαρώματα», η οποία ξεκίνησε πριν λίγες ημέρες στο θέατρο Μικρός Κεραμεικός. Ήλθαμε σε επικοινωνία με τον άνθρωπο που έστησε όλο αυτό, τον ρωτήσαμε για το πώς προέκυψε και πώς σμιλεύτηκε, μιλήσαμε για τα επόμενα πλάνα του και αφεθήκαμε στην αφήγησή του, για τον τρόπο που υπηρετεί την τέχνη του. Ευχαριστούμε θερμά τον Αντώνη Κοκολάκη και την υπέροχη ομάδα του, οι οποίοι φρόντισαν να πραγματοποιηθεί αυτή η συνέντευξη.

Πότε και πώς αποφασίσατε να σκηνοθετήσετε τη συγκεκριμένη παράσταση; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να πείτε «θα το κάνω»;

Η παράσταση ήταν ανάθεση του κυρίου Κωνσταντουλάκη, για το πανέμορφο θέατρο του Μικρού Κεραμεικού, για τη σεζόν 2025. Είχα ξανασχοληθεί με τη σάτιρα Παντρολογήματα του Νικολάι Γκόγκολ πριν πέντε χρόνια, αλλά διεκόπη άδοξα λόγω του lockdown. Συνεπώς είχα ακόμα όρεξη και πολλά ευρήματα να αναπτύξω στη συγκεκριμένη ιδέα. Αποφάσισα να γράψω εκ νέου όλο το κείμενο, να το αλλάξω, να το προσαρμόσω στους ηθοποιούς και μαζί τους να ερευνήσω όλες αυτές τις οξύμωρες, πολύπλοκες και αστείες συμπεριφορές που υπάρχουν στον έρωτα. Κάπως έτσι γεννήθηκαν τα Ζευγαρώματα και είμαι πολύ χαρούμενος και υπερήφανος για το αποτέλεσμα. Τώρα αδημονώ για το ταξίδι αυτής της παράστασης.

Πόσο καιρό κράτησαν οι πρόβες; Υπήρξε κάποιο σημείο που να δώσετε ιδιαίτερο βάρος κατά τη διάρκειά τους;

Οι πρόβες, μαζί με παύσεις, διήρκησαν περίπου τρεις μήνες. Ιδιαίτερο βάρος δόθηκε πάνω στην οπτική που έχει ο καθένας πάνω στο ζήτημα της ερωτικής έλξης και τι γεννά αυτό. Ρομαντισμό, αφέλεια, χαζομάρα, μίσος, ενοχές, πάθος, ανασφάλειες, καθωσπρεπισμό, γλύκα, λαγνεία. Και μέσα απ’ το φίλτρο του χιούμορ, τι αντίκτυπο έχει στη ζωή και τη συμπεριφορά μας.

Θα λέγατε, όσον αφορά τη δουλειά σας σαν σκηνοθέτης, πως είστε ο πιο αυστηρός κριτής σας;

Είμαι αρκετά, ναι. Αλλά δεν το βγάζω προς τα έξω. Οι ηθοποιοί και οι συνεργάτες μου δεν το αντιλαμβάνονται. Επ ουδενί δεν τους μεταδίδω τα άγχη και τις αγωνίες μου. Είναι μια μοναχική διαδρομή, γεμάτη από σκοτάδια και απρόβλεπτα καρδιοχτύπια. Έχω μάθει με τα χρόνια να τα αντιμετωπίζω όσο καλύτερα μπορώ, χωρίς να επηρεάζω τους γύρω μου. Το κυριότερο όμως είναι ότι έχω την ευλογία να έχω δίπλα μου, στα έργα που ανεβάζω, ανθρώπους φωτεινούς, που με βοηθούν σε κάθε είδους αδιέξοδο. Καλή ώρα, σ’ αυτήν την παράσταση, ο Ερμής, ο Τζώρτζης, ο Παναγιώτης, ο Ιορδάνης, η Ειρήνη και η Βάσω, είναι τα στηρίγματά μου, η βενζίνη και η κινητήριος δύναμη στην έμπνευσή μου.

Σας γοητεύει μία τέτοιου είδους «αφήγηση»; Ποιο θα λέγατε ότι είναι το σημείο του έργου, που ιντριγκάρει περισσότερο τον θεατή;

Κάθε ιστορία που «κάτι» έχει να πει, πάντα θα είναι γοητευτική. Το χιούμορ δεν είναι μόνο τρόπος αφήγησης, αλλά είναι κατ’ εμέ και φίλτρο στην αντιμετώπιση της καθημερινότητας. Ιντριγκαδόρικη για τον θεατή είναι η ειλικρίνεια. Όταν στη σκηνή παρατηρεί αλήθειες που τις συναντά στη ζωή του. Και η παράστασή μας είναι γεμάτη από δαύτες.

Μέχρι πότε θα είστε στο Θέατρο Μικρός Κεραμεικός;

Σε μια πρώτη φάση μέχρι 11 Απριλίου.

Έχετε άλλα πλάνα, τα οποία να είναι ανακοινώσιμα;

Στον υπέροχο πολυχώρο HGW, μια παράσταση τον Μάιο, με τους αγαπημένους μου Silly Walkers.

Τι είναι αυτό που σας συγκινεί περισσότερο στην τέχνη σας και σας κάνει να την υπηρετείτε με τέτοιο ενθουσιασμό;

Αυτό που μας συγκινεί στον έρωτα. Αυτό που συμβαίνει στην καρδιά μας όταν έχουμε αγωνία. Αυτό που συμβαίνει στην πλάτη μας, όταν για μια στιγμή πέφτει απόλυτο σκοτάδι. Αυτό που κάνει κάποιες ψυχές να ανθίζουν, να εξευγενίζονται. Μπορεί να προσδιοριστεί αυτό; Ε, αυτό!

Κώστας Κούλης