Οι NOMOS ακροβολίζονται αριστερά και δεξιά της μεγάλης σκηνής και ξεκινούν. Είναι σε πολύ καλή κατάσταση, διασκεδάζουν, επιδίδονται σε πειράγματα μεταξύ τους και «εφοδιάζουν» το κοινό με μερικά από τα τραγούδια τους, τα οποία θα κυκλοφορήσουν οσονούπω, αποτελώντας μέρος του πρώτου τους – concept μάλιστα – άλμπουμ.

Γάργαρο βιμπράτο από τη φωνή, ζήτηση σχολίων από τον μπασίστα-στιχουργό και για επίλογος μία χορταστική διασκευή στο “Cemetery Gates”. Πώς είπατε; ΤΙΝΟΣ συγκροτήματος; Να ψάξετε να το βρείτε! Ορίστε μας! Οι NOMOS, πάνω απ’ όλα και πέρα απ’ όλα, διασκεδάζουν με αυτό που κάνουν και όλο τούτο περνάει με άνεση «κάτω». Πολλά νεαρά άτομα στο κοινό απόψε και όλα τους έδειχναν να περνάνε καλά. Συνυπογράφω, εννοείται!

Sorrowful Clown, The Ghost Of Tomorrow, Wiseman, My Goth Queen, Break Your Mirror, Worms, Cemetery Gates (Pantera)

Η σκηνή υποδέχεται τους Substance και από το πρώτο δευτερόλεπτο προσπαθώ να συνέλθω από την εκρηκτική είσοδο του τραγουδιστή. Απίστευτα εξωστρεφής και επικοινωνιακός, μας κερδίζει πριν τραγουδήσει έστω και μισή νότα. Μπούκα με τη μπάντα να φλερτάρει ακόμα και με το Nu Metal, με ένρινες και αμερικάνικες διηγήσεις. Μου ξανάρθαν οι Spoken στο μυαλό και το σχήμα μας έκανε ό,τι ήθελε για όση ώρα βρισκόταν εκεί πάνω.

Συγκίνηση με το “Full Of Nothing”, το οποίο μιλάει για μία σύγχρονη δυστοπία, η οποία – δυστυχώς – ποζάρει για μέλλον του πολιτισμού μας. Περιμένουμε με ανυπομονησία το “Waldosia”, το ντεμπούτο τους, το οποίο αναμένεται σύντομα.

Burning Inside, Dark Sun, Innocent Need, Full Of Nothing, Running Out Of Time, Twilight, Waldosia, Whisperblack, Bedlam

Και ήλθε η ώρα για τους Medusa’s Wrath. Γιορτάζουν την έλευση του πρώτου τους full length άλμπουμ τους, “Pavor Exitium Mors” και μαζί τους γιορτάζουμε και εμείς. Ξέρετε τι… Μέλη και από τις τρεις μπάντες, δυο εβδομάδες πριν από το LiVE, είχαν έλθει στην εκπομπή μου και είχαμε μιλήσει για διάφορα θέματα. Οι Medusa’s Wrath είχαν αναφερθεί στη διασκευή που είχαν κάνει για το “Angelwitch” και εκεί κάτι μου έκανε κλικ. Το ίδιο κλικ χτύπησε τη βραδιά της συναυλίας. Οι άνθρωποι ΕΙΝΑΙ μία μπάντα NWOBHM του σήμερα! Ο ήχος τους, οι συνθέσεις τους… Παραπέμπουν όλα τους εκεί και «απλά» διαθέτουν την τεχνολογία και την τεχνική του σήμερα.

Έπαιξαν και από τα “παλιά” τους (ναι, στο ΕΡ αναφέρομαι) και… Και φυσικά μας επεφύλαξαν μία έκπληξη. Εκεί που περιμέναμε να αφήσει τη σκηνή ο Πετράν και να γίνει ένα με το πλήθος, όπως μας έχει συνηθίσει κατά καιρούς… φευ! Η μπασίστα και σύζυγός του Χριστίνα έκανε την κατεβασιά και μας σύστησε τον κουμπάρο τους και φίλο τους, ο οποίος έχει συνθέσει το τραγούδι που έπαιξαν στη συνέχεια. Και έπαιξε όλο το τραγούδι δίπλα του. Μία από τις πολλές όμορφες στιγμές εκείνο το βράδυ.

Και από δίπλα; Το θεατράλε της υπόθεσης. Με έναν χαρακτήρα από το άλμπουμ και μία από τις κούκλες των καλύτερων εφιαλτών της Alison…

Γεμάτοι κέφι οι παίχτες, με έναν δυναμικό μπροστάρη και πολλή ενέργεια στο σύνολό τους, μας χάρισαν ένα ΚΑΛΟ LiVE. Φάνηκε από τις αντιδράσεις του κόσμου, φάνηκε από το ηχητικό αποτύπωμα, φάνηκε από τον επίλογο και τις φωνές και τις υψωμένες γροθιές. Ρίχνω μια ματιά δεξιά και άλλη μία αριστερά μου. Κάποιοι γιορτάζουν, κάποιοι προσπαθούν να κάνουν κάτι με τον ιδρώτα, κάποιοι χαμογελούν και κάποιοι άλλοι παραγγέλνουν και κερνούν. Η ευδαιμονία της μουσικής, σε πλείστα κεφάλαια και ακόμα περισσότερες παραλλαγές. Ευχαριστούμε!

Κώστας Κούλης

Φωτό: Stiver Graunne, wPITw agency