6949256666 press@keysmash.gr

Παρατηρώντες: Μαύρη Μαγεία ή Άσε τους νεκρούς να πεθάνουν @ Θέατρο Μπέλλος

keysmash powered by dycode

Τι έγινε, ρε Καπουτζίδη μου; Μπήκα σε ένα θέατρο και ένας τύπος ντυμένος με μπέρτα και ψεύτικα κέρατα με καλώς όρισε και μου είπε «Ζήτω ο σατανάς»! Καλά, δουλευόμαστε και μεταξύ μας τώρα; Τον τριτοτέταρτο παρακατιανό της Παλαιάς Διαθήκης; Τον αρχάγγελο που και καλά ήθελε να γίνει Θεός; Κάτσε, ρε μεγάλε. Εδώ τον έκοψε στη μέση ο Μιχαήλ και ο Κύριος Ημών τον έκανε να πέφτει εννιά μέρες συνέχεια. Και μου θέλει και εξουσία το τσουτσέκι! «Άρχων των μυγών»; Εύχομαι και των σκαθαριών. Ναι, των ψαριών. Πού είχαμε μείνει;

Κι όχι τίποτα άλλο… Ο ίδιος τύπος, αυτός ο κερατόμπερτος, μας ζήτησε να κλείσουμε τα κινητά, αλλιώς θα μας τα βάλει στον κώλο. Λέει. Είπε. Α, μας ευχήθηκε και καλή θέαση. Να ‘ναι καλά ο άνθρωπος.

Τρελοκομείο! Κυρίες και κύριοι, τούτη εδώ παίζει να είναι η πιο παλαβή παράσταση της χρονιάς. Και το γράφω από τώρα, προσέξτε. Δεν θα ανεχθώ παρεμβάσεις μετά. Εδώ μία κυρία τόλμησε και πέρασε από τη μέση του σκηνικού – κι εσύ, μωρή καρακαηδόνα, ντιπ δεν πρόσεξες – και την «έλουσε» ο ίδιος τύπος. «Εεεε! Πού πας; Θα μας γαμήσεις»; Και η κυρία άνοιξε με απορία το στόμα της και έγινε κατά τι πιο ερωτεύσιμη.

Τρελοκομείο λοιπόν. Με σφραγίδα και βούλα και τη Βούλα του μπακάλη και ό,τι γουστάρετε. Βασισμένη σε ένα κείμενο παρόμοιας «κατάστασης», που υπογράφει ο κύριος Γιάννης Αποσκίτης, ο οποίος έχει σκηνοθετήσει την αυτή παράσταση, μία ομάδα ηθοποιών που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ιδανικοί αυτοσχεδιαστές – καρατερίστες (αυτό, ανάμεσα στις δύο λέξεις, λέγεται παύλα και όταν γράφεται με κάπα, περιγράφει την ποιότητα των εν λόγω καλλιτεχνών) και οι οποίοι απογείωσαν το αυτό κείμενο, χρησιμοποιώντας τρικ του καταλόγου αλλά και δικά τους.

Αιχμή του δόρατος ο κύριος Γιώργος Κατσής. Υποδύεται έναν απίστευτο δημοσιογράφο, ο οποίος πέρα από τις σατανιστικές του απολαύσεις, θέλει να σώσει τη δουλειά του και το τομάρι του, πραγματοποιώντας μία συνέντευξη με έναν πρώην ηθοποιό και νυν εργαζόμενο σεκιούριτι στον Μασούτη, του οποίου η μητέρα κατακρεουργήθηκε μετά θάνατον και την οποία κατακρεούργηση θέλει να επιρρίψει στον πρώην ηθοποιό. Ο συγκεκριμένος ηθοποιός μάτωσε και ίδρωσε και ήταν απλά μία γιορτή. Φρενήρης, ασταμάτητος, τίγκα στον αυτοσχεδιασμό και γοητευτικά αθυρόστομος. Του έσκισε τη μάνα του κειμένου και κέρδισε το κοινό με άνεση. Ακόμα κι όταν τα καντήλια… άναβαν βροχή!

Στον ρόλο του πρώην ηθοποιού – παιδιού θαύματος για την ακρίβεια – και νυν χέσε-μέσα, ο κύριος Νίκος Γιαλελής. Γλυκύς, ήπιος, ελεεινός και τρισάθλιος όταν απαιτηθεί και με ωραία χροιά, μας έκανε να γελάσουμε, αλλά και να αναρωτηθούμε. Ιδίως στο τελείωμα, ήταν εντυπωσιακός. Στον ρόλο του έτερου δημοσιογράφου, αφεντικό στην ουσία και έμπειρου κορακιού της τηλεόρασης, ο κύριος Κωνσταντίνος Πλεμμένος. Επίσης τρελοκομειακού χαρακτήρα, με άνετη εκφορά λόγου και αντίστοιχη κίνηση, ήταν και εκείνος ατού της παράστασης και ένας λόγος ακόμα για να δούμε το έργο. Αυτό που μου άρεσε, κατά την εξέλιξη, ήταν ότι αρκετές φορές μιλούσε ο ένας πάνω στον άλλο, προσδίδοντας στη ροή μία φυσικότητα που εκτιμήθηκε άπειρα από το κοινό. Το οποίο κοινό δεν σταμάτησε να γελά. Ακόμα και στα βαριά σημεία του έργου.

Στον ρόλο της μητέρας, της μανούλας δηλαδή, καθώς και της τίμιας πλην όμως κάτι-άλλο-που-δεν-θυμάμαι-τώρα δημοσιογράφας, η κυρία Ελένη Κουλογιάννη. Επίσης γλυκιά, επίσης άψογη στη διπλή διανομή και γενικά μία εξαιρετική παρουσία. Αυτή η ομάδα λειτούργησε υποδειγματικά, ακόμα κι όταν δεν το επέτρεπε το κείμενο, το οποίο, κάποια στιγμή ίσως και να ξεχειλώθηκε και ίσως να ήταν καλύτερα να πάμε σε μικρότερη διάρκεια, αλλά αυτό είναι απλά η γνώμη ενός ανθρώπου. Το σημαντικό είναι και κρατήστε το τούτο εδώ, ότι μιλάμε για μία θεοπάλαβη κωμωδία, που ουκ ολίγες φορές μετατρέπεται σε μαύρη κωμωδία και που ό,τι περιμένατε να συμβεί… ΔΕΝ θα συμβεί! Εδώ χειροκροτήσαμε τους συντελεστές λίγο μετά την έναρξη της παράστασης, σε αυτά θα κολλήσουμε τώρα;

Να πάτε, να το δείτε, να μην μασήσετε με την ταχυγλωσσία (μαζί σας, παιχτούρες μου, πάσχω κι εγώ απ’ αυτό το παλιομπίμπιμπ), να μην μασήσετε με τις Χριστοπαναγίες, να μην είστε νουμόπανα και κάτι θα κερδίσετε. Α, για τις «κριτικές» που γράφτηκαν για την παράσταση… Μην ανησυχείτε, ο θίασος θα αναφερθεί και σε αυτές. Όταν φτάσουν στη δικιά μου, κρύφτε με τρόπο το όνομά μου, ναι; Είμαι ραμολί, αλλά θεωρώ ότι είναι ακόμα νωρίς για ανθρωποθυσίες και τέτοιες παπαριές. Α, μην το ξεχάσω. Αδέλφια, κάντε κάτι με τον κλιματισμό. Εκτός κι αν την Κόλαση την είχατε στο μενού κυριολεκτικά. Οπότε πάσο, θα παραπονεθώ στον αρχικερατιάρη. Το νου μας έξι και πολλά μπράβο για την υγιή υπέρ-τρέλα σας!

Αντί επιλόγου: ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΒΟΥΤΗΞΑΝ ΤΟΝ ΠΑΠΙΝΟ;

Κώστας Κούλης

Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.

Κείμενο – Σκηνοθεσία: Γιάννης Αποσκίτης

Συν. Δραματουργός – Video: Πέτρος Καλφαμανώλης

Πρωτότυπη Μουσική Σύνθεση: ΝΕΚΡΟΤΣΟΥΛΗΘΡΑ

Σκηνογραφία: Νίκος ΚατσαμπάνηςΚαλύδημη Μούρτζη

Ενδυματολογία: Όλγα Ευαγγελίδου

Σχεδιασμός Φωτισμού: Σωτήρης Ρουμελιώτης

Επιμέλεια Κίνησης: Μαίρη Γιαννούλα

Φωτογραφίες promotion – παράστασης: Γιώργος Καλφαμανώλης

Βοηθός Σκηνοθέτη: Θέλμα Χασάπη

Διεύθυνση Παραγωγής: Κωνσταντίνος Αποσκίτης

Παραγωγή: IZVERIBAD Theatre Company

Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου

Παίζουν: Νίκος Γιαλελής, Γιώργος Κατσής, Ελένη Κουλογιάννη, Κωνσταντίνος Πλεμμένος

Πληροφορίες

Θέατρο Μπέλλος: Κέκροπος 1, Πλάκα – Ακρόπολη, https://theatrompellos.gr/

Από 7 Οκτωβρίου έως 5 Νοεμβρίου 2024

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:15

Τιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ, 12 ευρώ (μειωμένο)

Προσφορά προπώλησης: 10 ευρώ

Προπώληση εισιτηρίων: https://www.more.com/theater/mauri-mageia-i-ase-tous-nekrous-na-pethanoun/

Please follow and like us:
Facebook
Twitter
Youtube
Instagram
LinkedIn

0 Comments