Το θέατρο έχει μια μοναδική ικανότητα να σε βάζει σε έναν άλλο κόσμο, ακόμα και πριν ξεκινήσει η παράσταση. Από τη στιγμή που διασχίζεις την πόρτα της αίθουσας, υπάρχει μια ηλεκτρισμένη αίσθηση αναμονής. Τα φώτα χαμηλώνουν, οι ψίθυροι σβήνουν και για λίγο γίνεσαι μέρος μιας συλλογικής εμπειρίας. Όσο κι αν γνωρίζεις την ιστορία ή τους ηθοποιούς, ποτέ δεν ξέρεις πραγματικά πώς θα σε αγγίξει η παράσταση. Και αυτό είναι το μαγικό.

Οι Τέσσερις Χαρακτήρες.

Το 2011 οι τέσσερις χαρακτήρες μας βρίσκονται σε μια περίοδο μετάβασης – μια εποχή όπου τα όνειρα συγκρούονται με την πραγματικότητα.

Ο αποτυχημένος μεσίτης. Κάποτε πίστευε ότι θα κυριαρχήσει στην αγορά ακινήτων. Τώρα παλεύει με την αβεβαιότητα και το βάρος των λανθασμένων επιλογών του.

Ο σνομπ γκαλερίστας. Η τέχνη είναι γι’ αυτόν μια επιχείρηση, αλλά και ένα προσωπικό στοίχημα. Η εικόνα του είναι χτισμένη πάνω σε ψευδαισθήσεις κύρους και γνωριμιών.

Ο άνεργος που μένει με τη μητέρα του. Περνάει τη ζωή του ανάμεσα σε θεωρίες συνωμοσίας και φιλοδοξίες που ποτέ δεν παίρνουν σάρκα και οστά. Έχει ένα αιώνιο “θα” στην άκρη της γλώσσας.

Ο τυχοδιώκτης. Κυνηγά την επιτυχία με λάθος τρόπους. Πιστεύει ότι η “κομπίνα” είναι το εισιτήριο για την άνοδο, αλλά η πραγματικότητα του χαλάει τα σχέδια.

Οι ηθοποιοί παίζουν με φυσικότητα, σαν να βρίσκονται σε μια καθημερινή συζήτηση. Οι αντιδράσεις τους είναι αβίαστες, χωρίς υπερβολές στη φωνή ή στις κινήσεις. Δεν “παίζουν” με το συναίσθημα, αλλά το αφήνουν να προκύψει οργανικά μέσα από την κατάσταση.

Η ατμόσφαιρα θυμίζει μια αληθινή συνάντηση φίλων ή γνωστών, που έχουν τις μικρές τους εντάσεις, τα αστεία τους, τις στιγμές που δεν ξέρουν τι να πουν. Οι σιωπές δεν είναι γεμάτες θεατρικό βάρος, αλλά μοιάζουν με αυτές που συμβαίνουν όταν οι άνθρωποι πραγματικά σκέφτονται τι θα πουν. Όλα αυτά κάνουν το έργο να μοιάζει ζωντανό και να θυμίζει καταστάσεις που θα μπορούσαν να συμβούν δίπλα μας.

Η ιστορία τους καταλήγει με την αποτυχία μιας κομπίνας. Δεν πέτυχε, αλλά αυτό που μένει είναι κάτι βαθύτερο. Η συνειδητοποίηση ότι κάθε επιλογή κουβαλά ευθύνη. Κάποιος γελάει, κάποιος νευριάζει, κάποιος νιώθει ανακούφιση. Η ζωή συνεχίζεται, όχι όπως τη φαντάζονταν, αλλά όπως πραγματικά είναι. Και μέσα σε αυτήν την αποτυχία υπάρχει μια παράδοξη καλή διάθεση, σαν μια κρυφή ελπίδα ότι ίσως, την επόμενη φορά, τα πράγματα να είναι διαφορετικά.

Είναι μία ευκαιρία να δούμε λίγο τη ζωή να περνάει από μπροστά μας. Είναι αυτές οι ιστορίες που τις έχουμε ζήσει πλέον εμείς μετά το 2000.

Vois Θεοδώρα Ράπο

Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.

🔹 Πρεμιέρα: Δευτέρα 3 Μαρτίου 2025
🔹 Παραστάσεις: Κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21:30 
🔹 Θέατρο: ΑΛΚΜΗΝΗ (αίθουσα intermedia)

📖 Λίγα λόγια για το έργο
Τέσσερις χαρακτήρες, εγκλωβισμένοι σε οικονομικά αδιέξοδα, μπλέκονται σε μια σειρά από συναλλαγές που ξεφεύγουν από τα όρια του αναμενόμενου. Από έναν απολυμένο υπάλληλο μέχρι έναν golden boy των επιχειρήσεων, το έργο σατιρίζει την προσπάθεια επιβίωσης σε έναν κόσμο γεμάτο ψευδαισθήσεις και ανατροπές!

🎭 Συντελεστές:
      Σκηνοθεσία: Φωτεινή Τσακίρη
      Πρωτότυπο κείμενο: Φωτεινή Τσακίρη & Τάσος Γουσέτης
      Παίζουν: Κώστας Κουτρουμπής, Κώστας Θεοδόσιος, Δημήτρης Παπαδάτος, Χριστόφορος Μπαρμπαγιάννης

Η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε! Μη χάσετε την ευκαιρία να ζήσετε από κοντά μια κωμωδία γεμάτη ανατροπές, χιούμορ και βαθύτερα νοήματα.

🎟 Εισιτήρια: https://www.ticketservices.gr/event/alkmini-oi-mirolatres/?lang=el
📩 Πληροφορίες & κρατήσεις: 2103428650 – 2107234657 & στο mirolatres@gmail.com