6949256666 press@keysmash.gr

Θεώμενοι: Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας @ ΠΛΥΦΑ

keysmash powered by dycode

Δέκα καλλιτέχνες. Ακόμα περισσότεροι ρόλοι. Διπλές διανομές, διάφορα «εφέ» και «τρικ» και μέσα σε εκατό λεπτά λαμβάνω την απόφαση πως θέλω να το ξαναζήσω όλο αυτό! Θέλω να ξαναδώ την παράσταση. Ιδανικά μάλιστα, θα ήθελα να ξεκινήσει γύρω στις πέντε και μισή το απόγευμα, να χειροκροτούμε και να μπιζάρουμε στις επτά και κάτι και στη συνέχεια… κουβέντα. Πώς το έκαναν αυτό; Πώς το σκέφτηκαν εκείνο; Γιατί δεν μας πείραξε καθόλου που δεν υπήρχαν σκηνικά, αλλά μας ιντρίγκαρε ακόμα περισσότερο;

Το αθάνατο και υπέροχο – και ό,τι μπορεί να θέτε – κείμενο του Σαίξπηρ μεταφέρεται στη σκηνή μέσω της μετάφρασης του κυρίου Διονύσης Καψάλη και της σκηνοθεσίας του κυρίου Αλκίνοου Δωρή. Ζουμερή μετάφραση, φρέσκια και δροσερή και μια σκηνοθεσία που παίρνει ένα πανί, το κάνει σκηνικό και παρασκήνιο και μεγαλώνει σε μέγεθος και υφή χαρακτήρες και διαφόρους από μηχανής θεούς. Στη συνέχεια… ο θίασος…

Ηθοποιοί και μουσικοί σε ένα ονειρικό μείγμα. Πνευστά, κρουστά και έγχορδα, μια σπιθαμή γης και οι ήρωες που απομυθοποιούνται, που αποτελούν μέρος ιστορίας και μέλος παρέας. Ετερόκλητης. «Διαφορετικής». Σαν να πήγατε απρόθυμα σε μάζωξη, στην οποία «υπό κανονικές συνθήκες» ποτέ δεν θα πηγαίνατε, εκεί όμως γνωρίσατε τον έρωτα της ζωής σας. Γιατί μπορεί να ήλθε και να ‘κατσε κοντά σας, να τσούγκρισε το ποτήρι σας και να ρώτησε «Ματάρες μου; Όλα καλά»;

Επί σκηνής απολαμβάνουμε τις κυρίες Μαρίζα Θεοφυλακτοπούλου, Δήμητρα Κολοκυθά, Κατερίνα Κωνσταντίνου, Μπέτυ Σαράντη και Δήμητρα Σπανούλη. Απολαμβάνουμε επίσης τους κυρίους Σταύρο Καστρινάκη, Νάσο Κρέτση, Γιάννη Μπάτση, Μηνά Πασπαλά και Βασίλη Σταματάκη. Σπάνε τους ρόλους στα δύο, γίνονται ηθοποιοί και μουσικοί (τη μουσική αποδίδουν οι Κατερίνα Κωνσταντίνου (φλάουτο), Νάσος Κρέτσης, Μηνάς Πασπαλάς (βιολί, κιθάρα) και Νάσος Κρέτσης (νταούλι)), μεταπηδούν και επιστρέφουν και χαρίζουν ένα εξαιρετικό θέαμα. Δεν είναι απίθανη εκείνη η σκηνή, στην οποία η άμοιρη η Ερμία γίνεται σκουπίδι και κράζεται χωρίς να υπάρχει αύριο; Κι αυτοί οι αληταράδες, να εστιάζουν συνεχώς στο ότι είναι μικροκαμωμένη… Μα μισοριξιά, κύριε πρόεδρε; Θα πρέπει να σας πω ότι το κοινό γέλασε αφειδώς, γέλασε με την καρδιά του και έφυγε από το θέατρο με τις καλύτερες των εντυπώσεων. Πώς είπατε; Δεν ξέρετε για ποια σκηνή μιλάω; Μια στιγμή να σας πω και για τούτη τη σκηνή, εκεί που ο «γάιδαρος»… Μα ούτε αυτή γνωρίζετε; Να πάτε να δείτε την παράσταση! Ναι, ναι, όπως το γράφω και χωρίς πολλά πολλά. Θα με θυμηθείτε, πιστέψτε με.

Η μουσική της παράστασης, την οποία υπογράφει η κυρία Στέλλα Γαδέδη, είναι μια γλυκιά Folk κατάθεση, η οποία επιστρατεύει, όπως γράψαμε και πιο πάνω, όργανα και από τα τρία «σώματα» και η οποία παίρνει μαζί της το έργο και το κάνει μία βραδιά δρυϊδών. Είναι ένα δρώμενο, το οποίο αξίζει και πρέπει της προσοχή σας, αφού σε ένα κλασσικό έργο, ίσως από τα πιο κλασσικά όλων των εποχών, καταφέρνει και του δίνει μία πλαστικότητα και μια άνεση, που το κάνει σχεδόν επικό. Είναι ένας ευγενικός καλπασμός, είναι σαν τα 6/8 της μουσικής να μετουσιώθηκαν στον επίσημο βηματισμό της παράστασης.

Το τεράστιο backdrop στο πίσω μέρος της σκηνής είναι σχεδόν ένας καμβάς. Είναι μια οθόνη σινεμά. Είναι η δύναμη των σκιών που γίνονται κάτι άλλο, με την κατάλληλη φωτοσκίαση, είναι όμως και το σημείο που «κρύβονται» όσοι δεν παίζουν εκείνη τη στιγμή. Δείγμα καλλιτεχνικής οξύνοιας, δείγμα ντελικάτης σκέψης και ιδεών που κάνουν το καλό καλύτερο. Πλησιάστε το ίδιο ντελικάτα. Θα αποζημιωθείτε από το θέαμα.

Κώστας Κούλης

Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.

Please follow and like us:
Facebook
Twitter
Youtube
Instagram
LinkedIn

0 Comments