Rob Halford
Confess: The Autobiography
Headline Publishing Group
Ο θρυλικός τραγουδιστής υπογράφει την αυτοβιογραφία του. Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 2020 και αποτελεί από μόνο του χρονομηχανή. Η «εξομολόγηση» σε ταξιδεύει σε πάνω από πέντε δεκαετίες, σε πάει στο Walsall της δεκαετίας του 70 και πέρα – Black Country rules OK – και περιγράφει την ιστορία ενός ανθρώπου. Και ενός συγκροτήματος. Και των ανθρώπων γύρω από εκείνον τον άνθρωπο και εκείνο το συγκρότημα.
Ο μπροστάρης των Judas Priest αναφέρεται στα παιδικά του χρόνια. Στην οικογένειά του, στους οικείους του, στην αγάπη του για τον κινηματογράφο, αλλά και το θέατρο, στις πρώτες δουλειές του, στη μέρα που μπήκε στο συγκρότημα. Οι πρόβες, τα τραγούδια, οι πρώτοι «μάνατζερ», η στρατολόγηση του Glenn Tipton, το πρώτο συμβόλαιο και το ντεμπούτο τους, οι απογοητεύσεις και τα πάνω τους, η πορεία από «ένα συγκρότημα» μέχρι τη «Μπάντα με περγαμηνές». Η Αγγλία και οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Phoenix και τα άπειρα ταξίδια, οι περιοδείες και τα στούντιο. Μαζί μ’ αυτά, οι σκέψεις ενός ανθρώπου. Οι σκέψεις του για τη μουσική, για το συγκρότημά του, για το αύριο και το τώρα, για τα αγαπημένα του πρόσωπα, για όσους έφυγαν και δεν πρόκειται να ξαναγυρίσουν. Οι σκέψεις του για τον ίδιο του τον εαυτό.
Ο Metal God είναι ο καλλιτέχνης που ξεχωρίζει εδώ και χρόνια. Είναι ο cool παππούς ή θείος που θα θέλαμε σαν τρελοί να έχουμε, ανάλογα με την ηλικία που βρισκόμαστε. Είναι ο τύπος που μάρσαρε μία Harley πάνω στη σκηνή, ο μάγκας με τα δερμάτινα και τα μαστίγια και τις χειροπέδες, μπροστά από τις χιλιάδες κοινού. Είναι επίσης ο άνθρωπος που παραμένει νηφάλιος, χωρίς να έχει αγγίξει ούτε σταγόνα αλκοόλ, εδώ και δεκαετίες. Είναι ο στιχουργός ενός από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα όλων των εποχών. Και τέλος, είναι ο τύπος που βγήκε από τη ντουλάπα και κούφανε το Μέταλ σύμπαν.
Το βιβλίο περιγράφει την ιστορία του, μέσα από την ιστορία της μπάντας του και των σχημάτων που έφτιαξε τη δεκαετία που δεν βρισκόταν σε εκείνη. Οι Priest είναι το μεγάλο κεφάλαιο. Από τότε που ήταν κουαρτέτο. Από τότε που έκαναν όνομα. Από τότε που ηχογραφούσαν στην Ίμπιζα και κατανάλωναν δύο ωκεανούς από μπύρες. Το βιβλίο περιγράφει την αγάπη του για τη μουσική. Για τις μπάντες που χάζευε στα νιάτα του. Για τον νταλκά του για την Pop. To ιντερμέδιο με τους Stock, Aitken και Waterman είναι άξιο αναφοράς. Το ίδιο και οι διάφορες συναντήσεις του. Andy Warhol (η ιστορία με τη φωτογραφική μηχανή δεν παίζεται), Madonna, Jimmy Page… Ο κατάλογος είναι πολύ μακρύς. Το βιβλίο περιγράφει τις διαδρομές των Judas Priest, όταν ήθελαν να βάλουν drum machine σε άλμπουμ τους, όταν σκέφτηκαν τις synth κιθάρες – κάτι μου θυμίζει αυτό – ή όταν αποφάσισαν να κάνουν ένα concept album. Τα ζούμε από κοντά. Τα μυρίζουμε. Γελάμε ή συγκινούμαστε ή… Συγγνώμη τώρα, αλλά θα το γράψω, δεν αντέχω πλέον. “I’m your turbo lover, tell me there’s no other”; Rob, σ’ αγαπάμε πολύ, αλλά τούτο δω ούτε τρίτη δημοτικού!
Εδώ και πολλά χρόνια αγαπώ και σέβομαι τους Priest. Στην αρχή καθόλου, αλλά γι’ αυτό φταίω μόνο εγώ. Στη συνέχεια γιατί ξεστραβώθηκα και έμαθα ότι καλό θα είναι πρώτα να ακούς και μάλιστα με τ’ αυτιά σου. Όλα αυτά τα χρόνια σέβομαι απόλυτα τον Rob Halford. Γιατί είναι ένας άνθρωπος που, πέρα από το βιονικό της παρουσίας του στη σκηνή, ήθελε απλά να αγαπηθεί και δεν τα κατάφερνε καλά. Για την ακρίβεια, δεν τα κατάφερνε καθόλου καλά. Και το αποδίδει με χιούμορ και καλή διάθεση. Ήξερε ότι είναι gay από δέκα ετών. Πάλευε να μάθει για την ταυτότητά του. Στη συνέχεια ήθελε έναν άνθρωπο να είναι μαζί. Και «πετύχαινε» πάντα να ερωτευθεί straight άνδρες…
Πρόκειται για ένα βιβλίο που θα διαβάσετε σχετικά άνετα και γρήγορα. Είναι καλογραμμένο, αρκετά παραστατικό και ανάμεσα στις σελίδες θα βρείτε και διάφορες φωτογραφίες του ιδίου και των Priest φυσικά. Θα ήταν πολύ ωραίο να κυκλοφορήσει στα ελληνικά, αλλά δεν βλέπω φως προς το παρόν. Αυτό που βλέπω πεντακάθαρα πάντως, είναι πως όσο υπάρχουν άνθρωποι – αφήνω στην άκρη τη λέξη «καλλιτέχνης» για ευνόητους λόγους – σαν τον Halford, έχουμε και τύχη σαν γένος. Ο εν λόγω, πάνω απ’ όλα, είναι άνθρωπος.
Κώστας Κούλης
0 Comments