Θεώμενοι: Απόψε, στου Πανάγαθου! @ Αγγέλων Βήμα

Θα σου πουν λοιπόν ότι τα καλύτερα μαγαζιά είναι στην κόλαση. Θα σου πουν ότι «Ο παράδεισος; Σιγά! Μία πλατεία, δύο παγκάκια και τρεις γέροι, που λένε συνέχεια τις ίδιες ιστορίες». Εδώ θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω. Το Αγγέλων Βήμα φιλοξένησε τον παράδεισο και το αποτέλεσμα ήταν αθάνατες μελωδίες, αθάνατα τραγούδια και αθάνατοι ερμηνευτές. Καλό δεν ακούγεται;

Ο Πανάγαθος θέλει να βάλει μουσική στο πρόγραμμα του μαγαζιού. Καλή κίνηση μάρκετινγκ, έξυπνη προώθηση και πληθώρα επιλογών. Σκέφτεται λοιπόν «μόλις» τους παρακάτω. Τον Νίκο Γούναρη, τη Μαρίκα Νίνου και τη Ευαγγελία Μαργαρώνη, την πιανίστα του Βασίλη Τσιτσάνη. καλλιτέχνες εμφανίζονται ένας-ένας, απορώντας για το πώς βρέθηκαν εκεί και έχοντας αχνές μνήμες για τη ζωή τους «κάτω» στη γη. Το πιάνο και η κιθάρα θα σιγοντάρουν στο να ζωντανέψουν οι θύμησες. Τα τραγούδια θα αναλάβουν να μας μπάσουν σε μία εποχή που έχει περάσει εδώ και δεκαετίες, παραμένει όμως για πάντα επίκαιρη, λόγω αυτής καθαυτής της μουσικής.

Και τι δεν παρέλασε τούτη τη βραδιά! «Αγάπη Που ‘Γινες Δίκοπο Μαχαίρι», «Τι Όμορφη Που Είσαι Όταν Κλαις», «Άστα Τα Μαλάκια Σου», «Συννεφιασμένη Κυριακή»… Ο ένας ύμνος μετά τον άλλο. Και στο μεσοδιάστημα… Πειράγματα, τσιγκλίματα, η Μαρίκα να «πειράζει» τον Νίκο και εκείνος να θυμώνει για λίγο και μετά να το ξεχνά. Ακούς εκεί, «σαχλαμάρες» το ελαφρύ τραγούδι… Και η Βαγγελιώ να παίζει και να τραγουδά. Και ο Πανάγαθος να απολαμβάνει. Μέσα από τον λευκό χιτώνα – πιο πολύ με ανδρική νυχτικιά του δέκατου ένατου αιώνα έμοιαζε – φορά καλοκαιρινή «εξάρτηση». Μονίμως σε διακοπές; Ελέγχεται…

Ο κύριος Θάνος Πολύδωρας και η κυρία Αμαλία Αυγουστάκη διαθέτουν εξαιρετικές φωνές. Γάργαρο βιμπράτο, όμορφη χροιά, άνεση στις υψηλές νότες και συχνότητες. Η κυρία Υβόνη Σιέμου είναι μαεστρίνα στο πιάνο, υπογράφει τις ενορχηστρώσεις, ενώ η φωνή της είναι εξίσου εντυπωσιακή, κυρίως στις δεύτερες φωνές που επιχειρεί. Η επιλογή των τραγουδιών υπέροχη και λίγα γράφω! Μας συγκίνησε, μας ζέστανε, μας έκανε να θυμηθούμε για μία ακόμα φορά την υπέροχη κληρονομιά μας. Ο Πανάγαθος προσπάθησε να ταιριάξει στο κλίμα, γρατζουνώντας ένα γλυκύ μπαγλαμαδάκι, αλλά θέλει ακόμα δουλίτσα. «Θα το φτιάξουμε», έτσι; Θαυμάσια ερμηνεία από τον κύριο Δημήτρη Κοντοδήμο, ο οποίος απλά το διασκέδασε και λειτούργησε ως άψογος κονφερασιέ.

Κάποια στιγμή η Μαρίκα τσινάει; Διάολε, είναι κι «εκείνος» εκεί; Εκείνος που της έκανε τη ζωή δύσκολη και δεν ήθελε να την αφήσει να φύγει από κοντά του; Δεν πειράζει, Μαρίκα μου. Ο Βασίλης, πέρα από το γεγονός ότι ήταν ένας από τους μεγαλύτερους δημιουργούς που γέννησε η χώρα μας – μην σου πω και ο πλανήτης ολάκερος – είχε τα κολλήματά του. Όπως όλοι μας. Όπως όλοι σας. Και είχε πει κάποια στιγμή… Τι είχε πει… «Όσο υπάρχει ο Γούναρης, εμείς του λαϊκού δεν έχουμε τύχη». Τεράστιος ερμηνευτής και ακόμα περισσότερα πράγματα. Α, μια και το θυμήθηκα, να προτείνω και αυτό; Θέλετε να προσθέσετε στο πρόγραμμα τα «Σε Είδα Να Κλαδεύεις» και «Μια Κότα Στρουμπουλή», να γίνει της ζωής μετά το αποτέτοιο; Ευχαριστώ σας προκαταβολικά.

Το φουαγιέ του Βήματος των Αγγέλων είναι ζεστό, είναι γεμάτο και είναι έτοιμο να σας ταξιδέψει. Η Μαργαρίτα Δαλαμάγκα Καλογήρου έστησε και σκηνοθέτησε ένα ερωτεύσιμο θέαμα. Έκατσα στον πίσω-πίσω καναπέ, χαλάρωσα και απόλαυσα. Τραγούδησα παρέα τους, χαμογέλασα και αισθάνθηκα ξανά νέος. «Μια Ζωή Την Έχουμε», ναι; Όσοι πάτε, αφού απολαύσετε με τη σειρά της, θυμηθείτε και εκείνον που σας προέτρεψε. Για λίγο, όχι για πολύ. Καλό θα κάνετε, να το ξέρετε.

Κώστας Κούλης

Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.