Θεώμενοι: Φακντ-απ @ Θέατρο Άλφα – Ληναίος – Φωτίου

«Ίσως να σπάσαμε τη σφραγίδα και ρωγμές άρχισαν να φαίνονται, ίσως να το παρακάναμε, για να πετύχουμε»…

Εκεί που πετάει ο κούκος δεν πετούν άλλα πουλιά. Κι όταν σπάει η σφραγίδα της διαδρομής, τότε το να πας εκεί που δεν έχεις ξαναπάει, είναι από μόνο του κάτι σαν επιτυχία. Μόνο που ΕΔΩ δεν είναι.

Δύο ασθενείς με ψυχικές διαταραχές. Εγκλεισμένοι στο ίδιο ίδρυμα. Ένα αγόρι κι ένα κορίτσι. Ξέρουν γιατί βρίσκονται υπό παρακολούθηση, δεν έχουν όμως ιδέα για το πότε θα βγουν, ΑΝ θα βγουν. Το κορίτσι είναι μαζεμένο, θέλει απλά την ησυχία του. Το αγόρι πάλι είναι… κήπος! Απίστευτα απίστευτη συμπεριφορά, στα όρια του γκροτέσκου. Οι δυο τους έρχονται κοντά. Μιλούν, συναγελάζονται, τσακώνονται, φιλιώνουν… Το αγόρι περιμένει από το κορίτσι ένα τραγούδι. Το κορίτσι πάλι περιμένει από το αγόρι να πει την ιστορία του. Το πώς βρέθηκε εκεί. «Θυμάσαι; Καρδιές από κιμωλία στον τοίχο»…

Το καινούργιο έργο του κυρίου Τάσου Ιωαννίδη είναι μία ευαίσθητη και συγκινητική ιστορία. Λαμβάνει χώρα σε ένα τρελάδικο και αποτελεί το σύνολο των διαλόγων δύο ανθρώπων, δύο τροφίμων. Στον ρόλο της κοπέλας συναντάμε την κυρία Αφροδίτη Λιάντου. Όμορφη, απίστευτα γλυκιά, με μία χροιά που ξετρελαίνει και εκείνο το «Αλήθεια τώρα;» να μετατρέπεται στο πιο γνήσιο και τίμιο σλόγκαν της παράστασης, η νεαρή ηθοποιός γίνεται ένας από μας. Όλοι μας θα θέλαμε να βρίσκεται στην παρέα μας, να μιλάει μαζί μας, να μας αγκαλιάσει πολλές φορές, να περάσουμε ένα Σαββατοκύριακο μαζί της, κουβεντιάζοντας και πηγαίνοντας βόλτα και βλέποντας ταινίες και ίσως ερωτοτροπώντας. Ανταποκρίνεται με άνεση στα ερμηνευτικά της καθήκοντα, καταφέρνει, με την ίδια ευκολία που βγάζει γέλιο, να βγάλει και συγκίνηση.

Στον ρόλο του… Ναι, θα το παραδεχτώ, είναι αβανταδόρικος ο ρόλος. Αλλά τι διαμάντι είναι αυτό που αντικρύσαμε επί σκηνής; Είναι ο πρώτος του ρόλος στο θέατρο και ο κύριος Διονύσης Παπανδρέου λειτούργησε σαν βιρτουόζος, με δεκάδες έργα στο ενεργητικό του. Πριν αρχίσει να μιλάει όλη η Αθήνα και στη συνέχεια όλη η χώρα για αυτή την ερμηνεία, να θυμάστε ότι το διαβάσετε όλες και όλοι πρώτοι εδώ. Είναι χαριτωμένα φλύαρος, είναι υπέρ-κινητικός, ίσως και στα όρια του αυτισμού, είναι ένας Andy James της υποκριτικής! Ιδίως στην πρώτη σκηνή, που «υποδύεται» τον γιατρό… Και ιδίως όταν τον αρχίζει στο κυνηγητό η συμπρωταγωνίστριά του… Εκεί πλέον θυμήθηκα τη φοβερή σκηνή από τα «Φιλαράκια», όταν ο Ross «επιτίθεται» σε δύο άγνωστες γυναίκες, νομίζοντας ότι είναι η Phoebe και η Rachel, ενώ οι δυο τους πίνουν καφέ και χαζεύουν από το παράθυρο το κατόπι, στο οποίο έχουν πάρει οι δύο άγνωστες τον άτυχο επιστήμονα και το βλέμμα του, όταν τις δει να τον κοιτούν από εκείνο το παράθυρο. Τρομερό μοτίβο, ένα από τα πολλά που θα δείτε κατά τη διάρκεια της παράστασης.

Η κυρία Θάλεια Ματίκα σκηνοθετεί ένα κομμάτι της ζωής. Τι, δεν είναι τρελάδικο το «μπαγκράου»; Μπας και είναι η αυλή ενός σχολείου ή το προαύλιο ενός πανεπιστημίου; Μπας και είναι ο χώρος γύρω από τον ψύκτη, σε ένα γραφείο στον εικοστό όροφο; Η σκηνοθεσία έχει να κάνει με τους χαρακτήρες. Και εκείνοι είναι που ορίζουν και ορίζονται, στο τέλος-τέλος… «Είδε ένα όνειρο… Και μιλάμε ότι ήταν καλό»! Οι νέοι άνθρωποι ονειρεύονται μέσα από εφαρμογές και σκρολαρίσματα; Γιατί; Ο κύριος Τάσος Ιορδανίδης δημιουργεί μία ιστορία που θα ρίξει πόρτα στις κοινωνικές παθογένειες του αύριο ήτοι social media χωρίς έλεγχο. Τα βασικά πρόσωπα είναι δύο. Το ζευγάρι θα αποφασίσει πώς θα πορευθεί. Και ο κόσμος, το κοινό, θα μπιζάρει πολλές φορές. Όταν μάλιστα το κορίτσι ξεκίνησε να τραγουδά. «Χρειάζομαι έναν φίλο. Για να κάνει ευτυχισμένη»…

Από τις πιο συγκινητικές παραστάσεις των τελευταίων ετών. Τα κοντά παντελονάκια ποτέ δεν φάνηκαν περισσότερο αγαπημένα και λειτουργικά. Οι διπλανές μου έχουν βγάλει τα χαρτομάντηλα από νωρίς. Κάνει καλό στα μάτια, έτσι δεν είναι; Και πού να δείτε τι καλό κάνει στην ψυχή…

Κώστας Κούλης

Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.

Κείμενο: Τάσος Ιορδανίδης

Σκηνοθεσία: Θάλεια Ματίκα

Σκηνικά: Κωνσταντίνος Σκουρλέτης

Κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη

Μουσική επιμέλεια: Αφροδίτη Λιάντου

Video art: Γιώργος Αποστολόπουλος

Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου | Αrt ensemble

Πρωταγωνιστούν: Αφροδίτη Λιάντου, Διονύσης Παπανδρέου

Πληροφορίες

Θέατρο Άλφα – Ληναίος – Φωτίου: 28ης Οκτωβρίου 37, Αθήνα 104 32, τηλ: 210-5201828

Ημέρες και ώρες παραστάσεων: κάθε Σάββατο στις 18:30 και Κυριακή στις 21:30

Διάρκεια: 90΄