Θεώμενοι:? Καμένα λουλούδια στο παρτέρι @ Θέατρο Αλκμήνη

Δεύτερη χρονιά, δεύτερη σεζόν και μία από τις παραστάσεις που ξεχώρισαν και θα συνεχίσουν να ξεχωρίζουν. Μία από τις παραστάσεις που, αφού τις παρακολουθήσεις, διαπιστώνεις ότι σιχαίνεσαι το ανθρώπινο γένος. Η ίντριγκα, η αλαζονεία, η δίψα για εξουσία πάνω απ’ όλα. Αυτή είναι η πηγή όλων των κακών…

Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.

O Giovanni, στην «προηγούμενη» ζωή του, όταν ήταν μαχόμενος ρήτορας, ήταν ήρωας για τον λαό. Ήταν η αιχμή του δόρατος. Ο κόσμος τον αγαπούσε, τον θεωρούσε ηγέτη του, τον θεωρούσε μεγάλο και σεβόταν τις αποφάσεις του. Οι οποίες, αν τις εξετάσουμε μακριά από το σθένος του λόγου και της συμπάθειας του κοινού, ήταν μάλλον οξύμωρες, στριφνές και κατά τι δεσποτικές.

Στη συνέχεια ο ίδιος αποφάσισε να αποσυρθεί σε ένα σπίτι μακριά από τη φασαρία. Κάπου στα σύνορα, μαζί με τη σύζυγό του. Οι δυο τους υποφέρουν από την απώλεια του μονάκριβου γιου τους, ο οποίος έφυγε από τη ζωή όταν ήταν δεκαπέντε χρονών. Προσπαθούν να το ξεπεράσουν αυτά τα πέντε χρόνια, αλλά δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Μάλλον… είναι ακριβώς το αντίθετο. Κάποια στιγμή θα τους χτυπήσουν την πόρτα. Είναι ένας από τους πρώην συνεργάτες του. Τον θέλουν πίσω. Του ζητούν να επιστρέψει…

Πρόκειται για ένα ψυχολογικό θρίλερ, με πινελιές περισσής αγωνίας, με συνεχείς ανατροπές και αποκαλύψεις. Είναι βαρύ το κείμενο του Ugo Betti, είναι κλειστοφοβικό και θεοσκότεινο. Η κυρία Francesca Minutoli υπογράφει τη σκηνοθεσία, καθώς και τη μετάφραση-διασκευή, μαζί με τον κύριο Τάσο Αντωνίου. Από εκεί και μετά αναλαμβάνουν οι τέσσερις ηθοποιοί.

Στον ρόλο του Giovanni συναντάμε τον κύριο Μιχάλη Καλιότσο. Είναι απίστευτα ήπιος, είναι ήρεμος ακόμα κι όταν η θύελλα χτυπά επιμελώς το κουδούνι μας. Θα έλεγα ότι είναι ο ορισμός του Ζεν σε αντιδράσεις και ατάκες. Όταν αποφασίσει να ξεσπάσει, γίνεται ένας άλλος άνθρωπος, γίνεται θεριό. Εξαιρετική χροιά και εκφορά λόγου, παρά τα κατεβατά που έχει αναλάβει να ξεστομίσει.

Στον ρόλο της Luiza, της συζύγου, συναντάμε την κυρία Μαρία Μαλταμπέ. Είναι γλυκύτατη, είναι όμως και σκέτο δηλητήριο, αν και όταν χρειαστεί – συγκρατείστε το αυτό – και παίζει με όλο της το σώμα. Υποδειγματική και όταν δεν έχει ατάκες, άξια και δυναμική σε έναν ρόλο κλειδί.

Θαυμάσιος ο κύριος Τάσος Αντωνίου σαν Tomaso, πρώην συνεργάτης του Giovanni. Αν τον αντιπάθησα την προηγούμενη φορά που τον είδα σε αυτό τον ρόλο… Τώρα τον αντιπάθησα δύο φορές και αυτό δείχνει πόσο καλός είναι στην ερμηνεία του. Ο τρόπος του είναι τιμιότατος και η προσέγγισή του η πλέον αποτελεσματική. Και στον ρόλο του Rosario βρίσκουμε τον κύριο Αλέξανδρο Μαράκη – Μπούρκα. Απίστευτη χροιά, απίστευτη φωνή, ιδανικό κλείδωμα στον χαρακτήρα του και μεταφορά των λέξεων με πάθος. Πραγματικά ευχαριστήθηκα αυτή την απόδοση. Οι τέσσερις πρωταγωνιστές μας έδωσαν ένα έργο γεμάτο εντάσεις, γεμάτο κορυφώσεις και με μια κάθαρση «άλλη». Σαν τον Γουίνστον Σμιθ, που αγαπούσε «πια» τον Μεγάλο Αδελφό. Σαν τους τρεις, που σκέφτηκαν πως για όλα φταίει ο Μαρξ και ξανάφτιαξαν τραστ.

Κλείνω την ανταπόκριση με τον ίδιο τρόπο που το έκανα την πρώτη φορά. Το κοινό χειροκρότησε τόσο πολύ που στην ουσία εκείνο προκάλεσε την τρίτη υπόκλιση. Είναι μια παράσταση – γροθιά στο στομάχι. Ο άνθρωπος πού μπορεί να φτάσει; Το μυαλό του σε πόσο ανίερες πράξεις μπορεί να τον οδηγήσει;

Κώστας Κούλης

Το Secret Room του Αλκμήνη είναι μία υπέροχη αίθουσα. Μικρή και ζεστή, σχεδόν ορίζει τη μυσταγωγία στην παρακολούθηση παραστάσεων. Δυστυχώς, κάποιοι θεατές δεν το σεβάστηκαν αυτό. Καθόλου. Μπήκαν καθυστερημένα, έκαναν θόρυβο και γενικά φέρθηκαν σαν κάφροι. Είναι πραγματικά απορίας άξιον πώς κατάφεραν οι ηθοποιοί να μείνουν αλώβητοι μετά από τέτοια «επίθεση». Λίγος σεβασμός δεν βλάπτει. Το ίδιο και λίγη τσίπα.

Μετάφραση – Διασκευή: Francesca Minutoli – Τάσος Αντωνίου

Σκηνοθεσία: Francesca Minutoli

Βοηθός Σκηνοθέτη: Αλέξανδρος Μαράκης – Μπούρκας

Σκηνικά: Κική Μήλιου

Κοστούμια: Μαρία Ντάρμου

Μουσική-ηχητικό περιβάλλον: Νίκος Αρκομάνης

Επεξεργασία ήχου: Play Recording Studio

Σχεδιασμός φωτισμού: Μανώλης Μπράτσης

Φωτογραφίες – τρέιλερ : Γιώργος Δανόπουλος

Φωτογραφίες παράστασης: Στέλιος Αγγελίδης

Δημιουργία αφίσας : Γιώργος Βαχάρης

Παίζουν: