Η αγάπη αργεί… Μα όταν θα ‘ρθει ξανά… Σε κοιτάζει ο Θεός… Και ζηλεύει πολύ.

Το ημερολόγιο μας πληροφορεί πως ιν δε γίαρ οβ άουρ λορντ 2013, κυκλοφορεί ο δεύτερος δίσκος του Δημήτρη Φάκου, με τίτλο «Άγιος Ψεύτης». Είχαμε παρουσιάσει τότε το άλμπουμ, είχαμε κάνει και μία συνέντευξη με τον ίδιο τον δημιουργό. Στο εν λόγω άλμπουμ, που λέτε, φιλοξενείται μια συστάδα τραγουδιών, που το καθένα τους είναι για πολλές ακροάσεις. Εμείς θα προτείνουμε ένα, το οποίο μάλιστα είναι εξαιρετικά επίκαιρο, εξαιτίας… του καιρού!

«Καλοκαιριάτικα». Χιτάκι, δροσερό, καυτό ανά ώρας και τέσσερα λεπτά ξεγνοιασιάς. Ιδανικό για soundtrack διακοπών ή ανάλογου mode. «Χαμηλώνεις το φως, δυνατά μουσική». Και τα τρελά όνειρα, τα πυροτεχνήματα, τα μακρινά αστέρια, συσσωρεύονται σε ένα δωμάτιο ή απλώνονται στην πλατεία του χωριού. Καλοκαιριάτικα.

Ξέρετε κάτι; Αν το τραγούδι αυτό το είχε κυκλοφορήσει ο Χατζηγιάννης ή η Ζουγανέλη, θα είχε πουλήσει για τρεις δεκαετίες. Συμβαίνουν αυτά, θα πείτε. Ναι, αλλά γιατί; Ο Δημήτρης Φάκος δίνει τραγούδι του στον Ρουβά και γίνεται ο καλός χαμός. Ε, καιρός – και δη καλοκαιρινός – να κάνει κι ο ίδιος χαμό.

Η συνταγή είναι απλή. Βάζετε να παίζει αυτό το τραγούδι. Ακουστικά ή ηχεία, είναι δική σας η επιλογή. Στο τέρμα ή διακριτικά, είναι επίσης δικό σας το “call”. Εσείς στην ουσία θα απολαύσετε. Μία, δύο, δεκαδύο – να περνάτε καλά κει πάνω, Νικόλα μας και Μανώλη μας – και πολλές-πολλές φορές. Είναι η ματζόρε γλύκα της εποχής που διανύουμε. Είναι σίφουνας και θέλουμε να μας παρασύρει. Τώρα! Καλοκαιριάτικα.

Κώστας Κούλης