Με το που έφυγα από τον Μικρό Κεραμεικό… Πραγματικά μου καρφώθηκε η ιδέα, σχεδόν εμμονικά. Θα ζητούσαμε συνέντευξη με την Ελένη ή Σούλα. Είδαμε την παράσταση, γελάσαμε και προβληματιστήκαμε, θαυμάσαμε και ευχαριστηθήκαμε. Προς άγραν ρίμας ίσως; Μμμ, όχι. Η ιδέα είχε να κάνει μόνο με την πρωταγωνίστρια αυτού του εξαιρετικού μονολόγου, τη Χριστίνα Μπουριώτη. Η νεαρή ηθοποιός μας ξετρέλανε, πήρε τους δύο χαρακτήρες και τους έκανε τον εξής έναν. Δικό της!

Μιλήσαμε για το έργο, για την ερμηνευτική προσέγγισή της, για τον τρόπο που αντιλαμβάνεται αυτό το γοητευτικό δίπολο. Μιλήσαμε για τα μελλοντικά της σχέδια και ήδη κάνει πρόβες για κάτι που σύντομα θα ανεβεί και που την έχει συγκινήσει. Γλυκιά, ευγενής και με αφοπλιστικά συγκροτημένο λόγο, η πρωταγωνίστρια της παράστασης, αναφέρθηκε και στην τέχνη της γενικά και ειδικά και στο γιατί την υπηρετεί με τέτοιο ενθουσιασμό. Θερμές ευχαριστίες στον Αντώνη Κοκολάκη και τα υπέροχα πλάσματά του, που φρόντισαν να πραγματοποιηθεί αυτή η παράσταση.

Κώστας Κούλης

Directed by: Stiver Graunne, wVITw agency

Οι θόρυβοι που ακούτε είναι από τους τεχνικούς που στήνουν το σκηνικό για την παράσταση. Δεν θέλουμε τίποτα κλινικό, τίποτα αποστειρωμένο. Θέλουμε η κουβέντα να είναι φυσική και φυσιολογική. Όπως η τέχνη και η ίδια η ζωή.