Με ειδοποιούν από το κοντρόλ ότι ένας σκύλος… με σκέιτμπορντ; Μάλιστα… Ένας σκύλος με σκέιτ λοιπόν έφτασε στην πλατεία, αυτή που βρίσκεται απέναντι από το μεγάλο νοσοκομείο. Εκεί βρήκε έναν άλλο σκύλο. Ο οποίος κοιτούσε προς τη μεριά του κτιρίου. Ο οποίος δεν πεινούσε. Ο οποίος δεν ήταν συνηθισμένος σκύλος…

Θέλετε να πάμε ένα ταξίδι στο παρελθόν; Μην μου ανησυχείτε, έχω βάλει από δίπλα να παίζει το “Empire Of The Clouds”, πράγμα που σημαίνει ότι έχω τουλάχιστον δεκαοκτώ λεπτά για να ολοκληρώσω αυτό που θέλω να σας πω. Ο Μιγκέλ Ντε Θερβάντες, ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς όλων των εποχών, ένας ήρωας πολέμου και ο δημιουργός του Δον Κιχώτη, δημοσιεύει μία σειρά από μικρά διηγήματα το 1613. Ένα από αυτά, με τον τίτλο “El coloquio de los perros” (o διάλογος των σκυλιών), έχει να κάνει με την εξής εκπληκτική ιστορία, η οποία βασίζεται σε ένα άλλο – μικρό σε έκταση επίσης – κείμενο του αυτού συγγραφέα, το “The Deceitful Marriage” (o δόλιος γάμος). Ένας άνδρας, ο οποίος βρίσκεται κλινήρης σε ένα νοσοκομείο, πάσχοντας από σύφιλη, «ακούει» από το παράθυρό του δύο σκυλιά να συνομιλούν. Δεν είναι βέβαιο αν όντως καταλαβαίνει τι λένε ή αν η ασθένεια του προκαλεί παράκρουση. Και μεταφέρει τη στιχομυθία…

Κωνσταντίνα Νικολαΐδη, πόσα θες να μας τρελάνεις; Δεν θα ρωτήσω καν πώς σου ήλθε η ιδέα, πώς σκέφτηκες το εν λόγω κείμενο, πώς λειτούργησε ο εγκέφαλός σου… Δεν θα ρωτήσω καν γιατί προτιμώ να σε έχω απέναντί μου και να τα κουβεντιάσουμε μαζί, συνέντευξη γαρ. Για την ώρα… Να με συμπαθάτε, ξέχασα τι ήθελα να γράψω…

Η κυρία Νικολαΐδη πήρε ένα καταπληκτικό κείμενο, του φέρθηκε με τον δέοντα σεβασμό, το απέδωσε εξίσου καταπληκτικά και το σκηνοθέτησε με όλο της τον επαγγελματισμό και όλη της την αγάπη. Από κει πέρα, δύο απίστευτοι καρατερίστες πρωταγωνιστές βρέθηκαν στη σκηνή και απογείωσαν αυτό το κείμενο. Ο κύριος Ιβάν Σβιτάιλο, ένας απίστευτα πολυπράγμων και πολυτάλαντος καλλιτέχνης, υποδύεται τον τραχύ, αλλά και καλόκαρδο ελληνικό ποιμενικό της ιστορίας, τον Μπέικον ή Μήτσο ή Κοπρίτη… Θα μου επιτρέψετε να τον φωνάζω Οδυσσέα εγώ. Είναι εκρηκτικός, είναι εκφραστικός, είναι η «φυσιολογική» μετάλλαξη σκύλου σε άνθρωπο… Τρέχει, γαβγίζει, στέκεται και αφουγκράζεται, τρελαίνεται όταν τον φωνάζουν να φάει (για πολλά μπράβο η κινησιολογία, την οποία υπογράφει η κυρία Χριστίνα Φωτεινάκη), ρωτάει για ό,τι δεν καταλαβαίνει και μπερδεύει την πώρωση με τη μόνωση και μερικά ακόμα. Είναι κάτι, υπάρχει κάποιος ρόλος που δεν μπορεί να παίξει αυτός ο άνθρωπος; Πολύ αμφιβάλω. Με φωνή πελώρια και σκηνική παρουσία πιο γκράντε κι απ’ του Dickinson, o σπουδαίος αυτός καλλιτέχνης βγάζει από μέσα μας γέλιο και πολλή συγκίνηση.

Απέναντί του και δίπλα του ο Κιχώτης. Άλλη κατηγορία σκύλου αυτός. Σοφιστικέ, καλλιεργημένος, με συγκροτημένο λόγο, αλλά και έναν μεγάλο καημό. Πού είναι το αφεντικό του; Ποια είναι η ιστορία του; Ο κύριος Πίτερ Ραντλ είναι η λυρική πλευρά του συμπρωταγωνιστή του. Είναι ήπιος, είναι η ήρεμη δύναμη, είναι η απόλυτη έκφραση ενός Γκάντι, αν είχε γεννηθεί σκύλος. Είναι καλός ακροατής, είναι θαυμάσιος αφηγητής, στην ουσία όμως είναι μία ψυχούλα που έχει ματώσει. Γιατί ο σκύλος, φίλες και φίλοι, έχει μπέσα. Γιατί αγαπά χωρίς αντάλλαγμα. Γιατί είναι ικανός και έτοιμος να πεθάνει για τον άνθρωπό του. Γιατί δεν ξεχνά ποτέ. Όλες αυτές οι αρετές περνούν από τη σκηνή, το κείμενο και τον διάλογο των δυο τους.

Και όλες αυτές οι αρετές συνθέτουν ένα θαυματουργό θέαμα, το οποίο δεν γνωρίζω αν είναι το προϊόν της κουβέντας μεταξύ δύο ανθρώπων που δεν θα είχαν πρόβλημα να έχουν γεννηθεί σκύλοι ή δύο σκύλων, αν είχαμε τη δυνατότητα να αποκρυπτογραφήσουμε τη γλώσσα τους. Ντουλίτλ κανείς μας δεν μπορεί να γίνει. Μπορεί όμως να καταλάβει το βλέμμα του σκυλιού μας, όταν αποζητά το χάδι μας, όταν θέλει απλά να κοιμάται κοντά μας, όταν πλησιάζει το κεφαλάκι του δίπλα στο γόνατό μας, όταν αναστενάζει ελαφρά όσο του χαϊδεύουμε τα αυτάκια του.

Οι δύο ηθοποιοί αφηγούνται ιστορίες. Επιμέρους ιστορίες, με χιούμορ ή/και με συγκίνηση. Και όταν η ερώτηση, όταν εκείνη η ερώτηση θα λάβει χώρα… «Θέλεις να γίνω ο φάρος σου»; Μπορείτε να δακρύσετε άφοβα. Μην το σκεφτείτε δύο φορές. Αφήστε να έλθει όπως ήλθε. Γλυκά, αθόρυβα και πολύ διακριτικά. Από τις πιο όμορφες, τις πιο ευαίσθητες, από τις πιο συγκινητικές παραστάσεις των τελευταίων δεκαπέντε ετών. Δέκα με τόνο!

Κώστας Κούλης

Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.

Κείμενο/Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη

Σκηνικά/Κοστούμια: Μαρία Φιλίππου

Σχεδιασμός φωτισμών: Αργύρης Θέος

Πρωτότυπη μουσική: Γιάννης Οικονόμου

Κινησιολογία: Χριστίνα Φωτεινάκη

Μακιγιάζ: Ράνια Γιαννάκη

Creative agency: GridFox

Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού

Παίζουν: Ιβάν Σβιτάιλο & Πίτερ Ραντλ

Ημέρες & ώρες παραστάσεων

Από 19 Οκτωβρίου 2024

Σάββατο στις 19.00 και Κυριακή στις 21.00

Διάρκεια παράστασης: 70’ (χωρίς διάλειμμα)

Τιμές εισιτηρίων

Ζώνη Α: 16€

Ζώνη Β: 14€

Κερκίδες: 12€

Εισιτήρια

• ΟΙ ΔΥΟ ΣΚΥΛΟΙ | Εισιτήρια online! | More.com
• Στο ταμείο του θεάτρου Αλκμήνη (από τις 18.00)
• Τηλεφωνικές κρατήσεις στο 2103428650 (από τις 18.00) και στο 6930590839

Πρόσβαση στο θέατρο

Θέατρο Αλκμήνη

Αλκμήνης 8, Γκάζι (μετρό Κεραμικός)

Χάρτης: https://www.bing.com/maps?osid=77ce0545-25d5-411d-ac79-b9cf3028204d&cp=37.975299~23.705425&lvl=16&imgid=43cf97be-7fed-4a91-845c-c47239c78e12&v=2&sV=2&form=S00027

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΚΜΗΝΗ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΑΜΕΑ

Σημείωμα σκηνοθέτριας Κωνσταντίνα Νικολαΐδη

Διάβασα το βιβλίο «Ο διάλογος των σκύλων» του Θερβάντες πριν τρία χρόνια και με ενθουσίασε η ιδέα. Δύο αδέσποτοι σκύλοι έξω από ένα νοσοκομείο (ο Θερβάντες συμβολικά το ονομάζει Νοσοκομείο της Ανάστασης) αποκτούν ανθρώπινη λαλιά μόνο για μία νύχτα και μιλάνε. Μιλάνε ακατάπαυστα. Ειδικά ο ένας. Αυτός που μοιάζει περισσότερο με σκύλο. Ο άλλος, αυτός που φέρνει περισσότερο σε άνθρωπο μιλάει λιγότερο, αλλά κάθε φράση του είναι σχολείο! Με μάγεψαν αυτοί οι δύο τύποι και θέλησα να τους δω επί σκηνής. Στο σήμερα, στην εποχή μας. Έχει τόσα να πει και η δική μας εποχή. Και τόσα να ακούσει. Με τον Ιβάν και τον Πίτερ ετοιμάζουμε κάτι ιδιαίτερο, αληθινό και συγκινητικό. Ταυτόχρονα πολύ αστείο. Γλυκόπικρο, όπως η ίδια η ζωή που τη μία στιγμή μας κάνει να κλαίμε και την επόμενη να γελάμε. Και συνεχίζουμε. Συνεχίζουμε. Γιατί αυτό το γιο-γιο, με τα πάνω και τα κάτω του, είναι ότι πολυτιμότερο έχουμε.

Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Άντζυ Νομικού