Κάπου στη Βαρκελώνη, σε ένα άθλιο ημιυπόγειο, ζει μία όμορφη κοπέλα. Κάνει το αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου, είναι κατά τι άξεστη και αμόρφωτη, προσπαθεί να συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι η ζωή της κάπως έτσι θα είναι, αλλά – από την άλλη – θέλει να ξεφύγει από αυτή την κατάσταση. Ο σύντροφός της, ο οποίος είναι μαζί της επτά χρόνια, παλεύει με τους δικούς του δαίμονες και επιχειρεί να ξορκίσει τις βελόνες με σοκολατάκια. Ο καλύτερος «πελάτης» της κοπέλας εμφανίζεται με μία πρόταση, χωρίς να το περιμένει κανείς και κυρίως η εν λόγω.

Το κείμενο υπογράφει ο Καταλανός δημιουργός Παού Μιρό και στην ουσία ο συγγραφέας παίρνει μία ιστορία που θα μπορούσε να συμβαίνει παντού στον πλανήτη και τη ντύνει με τα χρώματα της πρωτεύουσας της Καταλονίας. Τη μετάφραση/απόδοση έχει επιμεληθεί η φοβερή και τρομερή μεταφραστική ομάδα Els de Paros και της έχει δώσει ό,τι πιο γήινο και ανθρώπινο υπάρχει. Υπάρχουν πολλά σημεία να εξερευνήσει ο θεατής και όλα τους περνούν μέσα από τις ερμηνείες των τριών πρωταγωνιστών.

Στον ρόλο της Λάλι, της κοπέλας που αναφέραμε πιο πάνω, συναντάμε την κυρία Δήμητρα Ματσούκα. Στην αρχή των διαλόγων και παρατηρώντας τον τρόπο που εκφέρεται, τολμώ να πω ότι ταξίδεψα μέχρι την εποχή του «Κάτι τρέχει με τους δίπλα». Ιδίως με εκείνο το «Πφφφ» και την αντίστοιχη κίνηση του χεριού της. Η ίδια κινείται με άνεση, είναι απίστευτα γλυκιά και αφήνει να γλιστρήσει μία ιδέα αφέλειας, η οποία όμως είναι στην ουσία η ανθρωπιά ενός πλάσματος που δεν βιάζεται να κρίνει. Είναι πειστική, είναι προσηλωμένη, δουλεύει με λόγια και γκριμάτσες και θέτει όλους τους προβληματισμούς ενός «ηθικού διδάγματος», που τελικά ίσως και να μην υπάρχει.

Στον ρόλο του συντρόφου της, βρίσκουμε τον κύριο Ανδρέα Κοντόπουλο. Ένας χαρακτήρας με διάφορες «διαστάσεις» και «τυπικά χαρακτηριστικά». Ο τζάνκι που δεν είναι ο «κλασσικός προστάτης», ο οποίος συνήθως χαρακτηρίζεται από εκρήξεις βιαιότητας και κτητικές τάσεις. Θα έλεγε κανείς ότι βάζει έναν άλλο ρόλο στο τραπέζι. Είναι ο άνθρωπος που πονά και νοιάζεται η σύντροφός του, είναι το παιδί που πάλι κύλησε και πάλι έβαλε χέρι στο γλυκό, ενώ έπρεπε δια ροπάλου να απέχει. Συμπονέσαμε τον χαρακτήρα του (ίσως μέχρι το σημείο της “συμφωνίας” με τον βιβλιοπώλη) και αυτό οφείλεται στην υποκριτική δεινότητα του συγκεκριμένου ηθοποιού. Ακόμα και ο τρόπος ομιλίας του, με εκείνη την ελαφρά βράδυνση της εκφοράς, μας κάνουν να αντιληφθούμε ακόμα περισσότερο την ουσία του χαρακτήρα του.

Το «τρίτο πρόσωπο» στην ιστορία, τον καλόκαρδο (ή μήπως όχι και τόσο) βιβλιοπώλη και πελάτη της κοπέλας, υποδύεται ο κύριος Κώστας Καζανάς. Πολύ άνετος, με ωραία κίνηση και ανάλογες λεκτικές εκφάνσεις, μας δίνει έναν χαρακτήρα που θέλει να βάλει σε μία σειρά τη ζωή του, θέλει να είναι διαφορετική πλέον η ζωή του και θέλει να ενταχθεί σε ένα ολοκαίνουργιο περιβάλλον. Ιδίως η σκηνή που περιγράφει το πώς τον δάγκωσε ένας γλάρος… Ίσως η πιο ανθρώπινη, η πιο γλυκιά, η πιο «κοντινή» στιγμή της παράστασης και υπογραμμίζω τη λέξη «κοντινή», προκειμένου να δείξω το πόσο κοντά σε εμάς τους θεατούς βρέθηκαν οι ήρωες του έργου.

Ο σκηνοθέτης της παράστασης, ο κύριος Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, κατάφερε να μετατρέψει όλους εμάς σε ενοίκους της πολυκατοικίας, στην οποία ζει το ζευγάρι και επισκέπτεται ο βιβλιοπώλης. Η πλευρά προς τους θεατές είναι κατ’ ουσίαν ο τοίχος από διαφανές υλικό, που μας επιτρέπει να βλέπουμε και να ακούμε ό,τι συμβαίνει στο δωμάτιο εκείνο. Καθαρό δείγμα της οξύνοιας ενός θεατρανθρώπου που γνωρίζει επακριβώς πώς να αποδώσει ένα κείμενο όπως πρέπει.

Απολύτως λειτουργικό το σκηνικό με την υπογραφή του κυρίου Αντώνη Δαγκλίδη, στο οποίο δεσπόζει ένα «παράθυρο» στον δρόμο, μία κίνηση που δείχνει το πόσο μελέτησαν και πόσο δούλεψαν πάνω σε όλο αυτό. Η τεχνολογία και ο ανθρώπινος νους συμπράττουν για την τέρψη του κοινού. Είναι μία παράσταση που κυλάει σαν νεράκι, είναι ένα έργο που προβληματίζει, διαθέτοντας μάλιστα ένα τελείωμα εντελώς κινηματογραφικό και ακόμα πιο πολύ ανθρώπινο.

Κώστας Κούλης

Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.

Σκηνοθεσία Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος

Μετάφραση Els de Paros

Σκηνικά Αντώνης Δαγκλίδης

Κοστούμια Μαγδαληνή Αυγερινού

Μουσική Νίκος Κυπουργός

Σχεδιασμός φωτισμών Σάκης Μπιρμπίλης

Επιμέλεια κίνησης Ξένια Θεμελή

Σχεδιασμός βίντεο Παντελής Μάκκας

Βοηθός σκηνοθέτη Πάνος Κορογιαννάκης

Βοηθός σκηνογράφου Αγγελική Πολίτη

Φωτογραφίες Πάτροκλος Σκαφίδας

Trailer Θωμάς Παλυβός

Παίζουν οι ηθοποιοί

Δήμητρα Ματσούκα, Κώστας Καζανάς, Ανδρέας Κοντόπουλος

Συμπαραγωγή: Θέατρο του Νέου Κόσμου – Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν

* Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν – Υπόγειο (Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα)
Παραστάσεις από 18 Δεκεμβρίου 2024,κάθε Τετάρτη 20.00, Πέμπτη – Παρασκευή – Σάββατο 21.00  & Κυριακή 18.00

Εισιτήρια:  https://nkt.gr/plays/brexei-sth-barkelwnh/ &  https://www.more.com/us-el/tickets/theater/brexei-sti-barkeloni/