Οι ποταμοί κελαρύζουν μόνοι τους.
Ο Φενού είναι μπλε. Ο Κέννυ πάλι, είναι κόκκινος. Οι δυο τους δεν έχουν τίποτα να χαρίσουν, αυτοί όμως που τους ελέγχουν φροντίσουν να τους χωρίσουν. Τους ίδιους. Έτσι, ο ένας βρίσκεται από την από δω μεριά του ποταμού και ο έτερος από την άλλη. Ο πόλεμος – ανάμεσα σε κόκκινους και μπλε, μέχρι απόφασης αλλαγής χρωμάτων φυσικά – τους έχει μετατρέψει σε εχθρούς, κανείς από τους δυο όμως δεν σκέφτεται έτσι. Ο Φενού δεν είναι ο πιο έξυπνος άνθρωπος του κόσμου και ο Κέννυ το έχει μυριστεί αυτό, αλλά προσπαθεί να τον βοηθήσει. Μέχρι να τελειώσει ο πόλεμος και να πάει ο καθένας σπίτι του.
Στο πίσω μέρος της σκηνής ένα παιδί με μια κιθάρα και ένα μάτσο χαρτιά στα πόδια του. Μπροστά ένας φαρδύς, τριπλόφαρδος σωλήνας που θα βαφτίσουμε ποτάμι. Το νερό εκβάλλει. Το πού δεν μας ενδιαφέρει. Είναι η έκπληξη της ροής του νερού. Ξέρει πάντα από πού πηγάζει, δεν γνωρίζει όμως στάνταρ πού θα καταλήξει. Μπροστά μας οι δύο «εχθροί». Ο κύριος Δημήτρης Μπούρας είναι ο Φενού. Τον είχαμε δει πρόσφατα σε άλλη παράσταση και μας είχε κάνει εξαιρετική εντύπωση. Και εδώ είναι ακόμα καλύτερος! Θα μπορούσε, σε κάποιο παράλληλο σύμπαν, να είναι ο Lennie από το «Άνθρωποι και ποντίκια», σε μετάλλαξη που προκαλεί τους δακρυγόνους. Είναι απίστευτα κουμπωμένος στον ρόλο του, η χαρακτηριστική χροιά του προσθέτει στα του ρόλου του και κάποιες ατάκες του κουβαλάνε πολύ χιούμορ, πολύ έξυπνα κρυμμένο και πολύ καλαίσθητο. Χιούμορ λογοπαιγνιακού χαρακτήρα.

Στον ρόλο του Κέννυ ο κύριος Θύμιος Διαμάντης. Ήπιος, ήρεμος, θυμώνει με τρόπο ντελικάτο, μελιστάλακτο και άξιο αναφοράς. Είναι και αφηγητής, είναι και «εμπλεκόμενος», είναι ένας ρολίστας σε συνεχή κίνηση. Μας άρεσε πολύ η κίνησή του, ο τρόπος που απευθύνεται, ο τρόπος που ξεσπάει. Εκεί θα φύγει το μελιστάλακτο από το παράθυρο και πολύ καλά θα κάνει, γιατί έτσι ο Κέννυ γίνεται ακόμα πιο πραγματικός. Γίνεται ακόμα πιο γνήσιος.
Η σκηνοθεσία ανήκει στην κυρία Αφροδίτη Φλώρου, η οποία πατάει σε ένα έξοχο, έντονα αντιπολεμικό και εύθραυστο κείμενο, με την υπογραφή του κυρίου Διαμάντη και τη δική της. Σετάρει σκηνικό και ανθρώπους με στόχο να αναδείξει το κείμενο και το βασικό του «αίτημα». Σε αυτή τη μάχη, σε αυτό το πεδίο, κανένας δεν κερδίζει. Κλασσικό «σύμπτωμα» του πολέμου. Δεν δίνει ζωή, παίρνει ζωή και κανείς δεν «βγαίνει» νικητής. Κανείς από αυτούς που πολεμούν. Μόνο εκείνοι που τον έβαλαν στο τραπέζι έχουν οφέλη και αποδοχές. Και εκείνοι δεν πολεμούν ποτέ.

Το πανέξυπνο σκηνικό του κυρίου Βασίλη Παπαγεωργίου οριοθετεί ένα «οικόπεδο», το οποίο ανήκει σε όλους και κανέναν και δείχνει ότι τα σύνορα είναι στην ουσία λέξεις και πράξεις ανόσιων και ανούσιων μυαλών. «Βουτάμε»; Η λέξη που δίνει όλο το νόημα του κόσμου. Πριν παγώσει από το δίδυμο πλατάγιασμα, που δεν θα εκθέσουμε περισσότερο. Ο κύριος Βασίλης Υφαντής, το παιδί με την κιθάρα, παίζει και τραγουδά κατά τη διάρκεια της παράστασης και προσδίδει στη ροή και την πλοκή. Ο ίδιος έχει συνθέσει τη μουσική της παράστασης. Στέκεται αθέατος αλλά και στη μέση των προβολέων αυτός ο χαρακτήρας. Βάρδος ενός προαναγγελθέντος αθανάτου. Αθροίσματος των ζωών των πολλών…
Μία παράσταση που θα αγαπήσετε, για τον αντιπολεμικό της χαρακτήρα και τις ερμηνείες των ηρώων. Ένα δίδυμο που στέκεται κραταιό στη σκηνή, που αφηγείται με όμορφο τρόπο μια ιστορία ανθρώπινη. Μια ιστορία γλυκιά και πικρή. Ο πόλεμος στο μυαλό του ανθρώπου. Το αναγκαίο καλό για την «ανάπτυξη» και ο εφιάλτης του μέλλοντος. Όπως έχει πει και ΤΟ τραγούδι, «Λένε ότι πρέπει να δώσουμε μάχη για να διατηρήσουμε την ελευθερία μας, αλλά πρέπει, Θεέ μου, να υπάρχει ένας καλύτερος τρόπος… απ’ αυτό τον πόλεμο»…
Κώστας Κούλης
Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.

Κείμενο: Αφροδίτη Φλώρου, Θύμιος Διαμάντης
Σκηνοθεσία: Αφροδίτη Φλώρου
Πρωτότυπη μουσική/ μουσικός επί σκηνής: Βασίλης Υφαντής
Σκηνογραφία: Βασίλης Παπαγεωργίου
Βοηθοί σκηνογραφίας: Δάφνη Παπαθυμιοπούλου, Νίνα Πάνου
Σχεδιασμός Φωτισμών: Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου
Αφίσα: Χρύσα Κοντοκώστα
Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου
Promo video: Alkis Dimos Visuals
Παραγωγή: KΑΠΠΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΑΜΚΕ
Παίζουν: Θύμιος Διαμάντης, Δημήτρης Μπούρας
Πληροφορίες
Studio Μαυρομιχάλη: Μαυρομιχάλη 134, Αθήνα
Πρεμιέρα: Τετάρτη 8 Μαΐου 2024
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: κάθε Τετάρτη στις 21:00 και Κυριακή στις 18:00 (για 8 παραστάσεις)
Διάρκεια: 1 ώρα και 15 λεπτά
Τιμή εισιτηρίων: 14 ευρώ (γενική είσοδος), 12 ευρώ (προπώληση), 10 ευρώ (μειωμένο)
Προπώληση εισιτηρίων: https://www.more.com/theater/kenny-fenou/
0 Comments