Γεια σου, Στέλλα, γεια σου, Αγγελική και μην κλαις, Μαρία…

Εκείνο το τραγούδι στην εισαγωγή της σειράς «Τα καλύτερά μας χρόνια»… Τραγουδούσαν ο αείμνηστος Δάκης, η Ελπίδα, η Κατερίνα Παπουτσάκη και φωνητικά έκανε ο συνθέτης και στιχουργός του κομματιού, ο Γιάννης Χριστοδουλόπουλος. Ο οποίος είχε γράψει και όλα τα όργανα στο εν λόγω, πλην του σαξοφώνου. Μεγάλε, τι είναι πάλι τούτος εδώ; Μια ματιά στο βιογραφικό του θα σας στείλει για τσάι. Πιανίστας, σολίστας, με κατεβατά κατεβατών σπουδές και άλλες τόσες δουλειές και συνεργασίες. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ένας πολύ σοβαρός τραγουδιστής! Είναι από κείνα τα πλάσματα που αγαπάς να ζηλεύσεις, γιατί μπορούν να τα κάνουν όλα καλά.

Μία μουσική παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.

Η Ελπίδα… Τι να πεις γι’ αυτή την υπέροχη τραγουδίστρια; Την ακούμε από τότε – σιγά μην σας πω από πότε – και θα την ακούμε μέχρι να σβήσει ο ήλιος. Ο χρόνος από πάνω της περνά και δεν ακουμπάει. Ίσως να κάνει λίγο καλύτερο ακόμα το γρέζι της. Παραμένει σταθερή αξία σαν καλλιτέχνης και σαν άνθρωπος. Σαν πρεσβευτής του πολιτισμού μας.

Αρχίνημα κοντά στις εννιά και μισή. Το θέαμα καθυστέρησε να ξεκινήσει, λόγω τεχνικών προβλημάτων. Οι προτζέκτορες και τα οπτικά εφέ απλά δεν θέλησαν να συνεργαστούν. Λες και τα είχαν ανάγκη οι καλλιτέχνες. Τίποτα, τίποτα, την επόμενη φορά μην το καθυστερήσετε καθόλου. Δουλέψουν δεν δουλέψουν τα εφέ, δεν τα χρειαζόμαστε. Αυτό που κάνατε με τις φωνές και τα τραγούδια δεν θέλει κανένα εφέ, προκειμένου να μας συγκινήσει.

Ο Χριστοδουλόπουλος εμφανίζεται πρώτος. Τραγουδά πάνω σε μελωδίες που έρχονται από τα ηχεία, πριν καθίσει στο πιάνο και δείξει τι μπορεί να κάνει. Μεγάλος μου φόβος πάντα αυτή η ιστορία με το τραγούδι πάνω σε «έτοιμα». Θα ακούει καλά; Είναι και απαιτητικά τα μοτίβα, θα πατήσει όπως θέλει και όπως πρέπει; Κανένα θέμα, αγαπητοί μου! Ο άνθρωπος πρέπει να ακούει και τον σφυγμό της μύγας! Τα μετρήματά του είναι άψογα και η φωνή του… Αβίαστο βιμπράτο, θαυμάσια καμπύλη φάσης και… μισό, μισό, αυτό θέλω να το βάλω σε ξεχωριστή παράγραφο.

Ερμηνεύει το «Μόνο Μια Φορά». Στο ρεφρέν… συγγνώμη, τεχνική belting είναι αυτό; Τι παιχταράς είναι τούτος; Αποδεικνύει περίτρανα γιατί είναι τόσο περιζήτητος στον χώρο του. Θα μπορούσα άνετα να χρησιμοποιήσω τη λέξη «φαινόμενο» και ο μόνος λόγος είναι ότι αυτός ο άνθρωπος δίνει την εντύπωση ότι πατά γερά στα πόδια του και ότι δεν επιθυμεί υψηλούς τόνους, παρά μόνο στην ποιότητα της δουλειάς του.

Η Ματίνα Πάντζαλη επιβαίνει επίσης στο θαυμαστό αυτό ταξίδι, όπως και η Έφη Λεωνίδα. Η πρώτη θα τραγουδήσει στο πρώτο μέρος της μουσικής παράστασης. Μπασάρει εξαιρετικά και ανεβαίνει με άνεση. Η ίδια καλλιτέχνιδα θα βρεθεί στη σκηνή κατά τη διάρκεια ενός πανέμορφου τραγουδιού. «Μία Παρέα Είμαστε», όταν το κοινό αρχίζει να συγκινείται και οι δακρυγόνοι να πιέζουν. Εκεί εμφανίζεται για πρώτη φορά η Ελπίδα. Τραγουδά το δεύτερο κουπλέ. Είναι δίσκος η φωνή της! Και το ρεφρέν μας χτυπά κατακέφαλα. Όταν τέτοιοι στίχοι είναι ντυμένοι με τόσο όμορφη μουσική… Η Ελπίδα μας χαρίζει το «Αντίο», το οποίο επίσης μας ταξιδεύει πολλά χρόνια πίσω, σε εκείνο το αλησμόνητο ντουέτο με τον Κώστα Χατζή.

Σε δύο πράξεις το έργο και συγκρατώ τις μελωδίες, κάνω λάθος στους στίχους, όταν τραγουδάω μαζί με τους υπόλοιπους θεατές και προσπαθώ να μην αφήνω τον κόμπο να ανεβαίνει στον λαιμό. Βλέπετε, πολλά από αυτά τα τραγούδια έχουν γίνει παρέα μας εδώ και δεκαετίες. Αγγίζουν το ίδιο νέες και παλιότερες ψυχές, αλλά, για τις τελευταίες, οι θύμησες δεν γίνεται να φύγουν. Η Ελπίδα τραγουδά λες και δεν υπάρχει αύριο. Γίνεται λυρική, γίνεται επική, χαμηλώνει, ανεβάζει… Οδηγεί μία γιορτή, άψογα σχεδιασμένη από τον Γιάννη Χριστοδουλόπουλο. Κάποια στιγμή μήπως να το μαγνητοσκοπήσετε αυτό το ομορφάκι; Να το έχουμε μόνιμα παρέα μας; Τι λέτε; Αφού μπορείτε. Αφού είστε αρχηγοί πάνω σ’ όλη τη Γη! Και εμείς πάλι… τα θέλουμε όλα…

Κώστας Κούλης

Τοποθεσία Πλάκα??
Κάθε Τετάρτη στις 21:00

Συμμετέχει η Ματίνα Πάντζαλη
και η Έφη Λεωνίδα

Σκηνοθεσία – Μουσικό σενάριο: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος

3D holograms composition – mapping: white fox α.ε

Οργάνωση παραγωγής: Φάνης Μιλλεούνης The Young Quill
Επικοινωνία: Mαρίκα Αρβανιτοπούλου | Art Ensemble
Social Media: We R Press

Παραγωγή: white fox α.ε

Πληροφορίες
Θέατρο Μπέλλος: Κέκροπος 1, Πλάκα – Ακρόπολη, τηλ: 6948230899
Πρεμιέρα: Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Κάθε Τετάρτη στις 21:00
Διάρκεια παράστασης: 130 λεπτά
Τιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ, 18 ευρώ (χωρίς ποτό) / 19 ευρώ, 22 ευρώ (με ποτό)
Τιμή ποτού στο μπαρ: 5 ευρώ (με κέρασμα)
Προπώληση εισιτηρίων: https://www.viva.gr/tickets/music/topothesia-plaka/