O Georg B?chner δεν τελείωσε ποτέ με το γράψιμο του Woyzeck. Τον πρόλαβε ο θάνατος και ίσως γι’ αυτό το έργο του να είναι το πλέον ανοιχτό σε ελεύθερη απόδοση. Ο ίδιος έγινε πασίγνωστος από τούτο εδώ το αριστούργημα, το οποίο αφηγείται μία ιστορία ανθρώπων κάτω από τη στενωπό του ότι οι άνθρωποι είναι τέρατα. Και δυστυχώς είναι.

Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.

Ο κύριος Σταύρος Τσακίρης το παίρνει όλο πάνω του, όσον αφορά τη δόμηση και έκφανση του έργου. Ο ίδιος έχει αναλάβει, πέρα από τη σκηνοθεσία, τη διασκευή και τους φωτισμούς. Έχω ακούσει πολλές φορές τη φράση πως «Το μισό έργο στο θέατρο είναι τα φώτα». Και σε αυτή την περίπτωση, ο δημιουργός έχει δουλέψει, έχει ματώσει για να είναι τα φώτα σε τόση αρμονία με την εξέλιξη της παράστασης. Ο ίδιος, σε ένα ξέφρενο κρεσέντο οίστρου, έβαλε αφηγητή, ο οποίος είναι και άλλα πολλά. Η Ηρώ βρίσκεται στο πιάνο, τραγουδά, παίζει, διαδρά και μας κρατά συντροφιά για όλο το έργο. Δίπλα της ένα κουιντέτο εξαιρετικών πρωταγωνιστών. Τη μουσική και τα τραγούδια υπογράφει ο τεράστιος Μίνως Μάτσας.

Ο κύριος Παπαζήσης, στον ρόλο του στρατιώτη Βόυτσεκ, είναι απλά καταιγιστικός. Ένας άνθρωπος στα πρόθυρα της τρέλας και της απελπισίας, έτσι όπως οριοθετεί την πορεία της τρέλας. Πολλές φορές τον λυπήθηκα, άλλες τόσες τον αντιπάθησα και στο τέλος, παρά το γεγονός ότι είναι ένοχος, θέλησα το καλό του. Η προσέγγισή του είναι μοναδική. Μετατρέπει τον Βόυτσεκ στο απόλυτο πιόνι. Για μερικά γρόσια κάνει κακό στον εαυτό του. Επαναστατεί γνωρίζοντας ότι δεν έχει καμία τύχη. Οι άνθρωποι – το ξαναγράφω – είναι τέρατα. Και έχουν την τάση να κανιβαλίζουν συχνά.

Στον ρόλο του γιατρού συναντάμε τον κύριο Αργύρη Αγγέλου. Κόντρα ο ρόλος, αλλά για τον συγκεκριμένο ηθοποιό το «κόντρα» είναι απλά μία λέξη. Με τη στόφα του κωμικού ηθοποιού, προσδίδει ακόμα και χιουμοριστικά στοιχεία στον χαρακτήρα και με τη στόφα του μεγάλου ηθοποιού, παίρνει τον χαρακτήρα και τον κάνει κάτι άλλο. Έναν γκροτέσκο άνθρωπο, με σκοτεινές προθέσεις, παρά τα όσα διακηρύττει. Στον ρόλο του λοχαγού βρίσκεται ο κύριος Ιάσων Παπαματθαίου, ο οποίος είναι πειστικότατος και απόλυτα ψαρωτικός. Υποδύεται με άνεση, στέκεται υποδειγματικά και έχει τέλεια χημεία με χαρακτήρα και τους έτερους πρωταγωνιστές του.

Ο κύριος Ορφέας Παπαδόπουλος υποδύεται τον έτερο στρατιώτη, ο οποίος συμπάσχει, πονά, αλλά αδυνατεί να αποτρέψει τον εφιαλτικό επίλογο. Είναι τόσο κλειδωμένος στον ρόλο, που σου αφήνει την αίσθηση πως κάποιος στρατιώτης ήλθε από το πρώτο τέταρτο του δέκατου ένατου αιώνα στο σήμερα, μόνο και μόνο για να συμμετάσχει στο έργο. Πραγματικά εντυπωσιακός.

Η κυρία Βασιλική Τρουφάκου, στο ρόλο της Μαρί, είναι ένα τραγικό πρόσωπο, που όμως περνά με οξύνοια στοιχεία ενός εντελώς ανθρώπινου και εντελώς συνηθισμένα ασυνήθιστου πλάσματος. Σε αντίθεση με το αρχικό κείμενο, που θέλει τη Μαρί σαράντα έξι ετών, η εν λόγω ηθοποιός εμφανίζει ως χαρακτήρα ένα πλάσμα φρέσκο – παρά την ταλαιπωρία – και επιθυμητό, ποθητό, το οποίο θέλει να υποκύψει στις ορμές του και να ξεφύγει από τη μιζέρια του. Είναι καλοκουμπωμένη σε αυτό που κάνει, είναι πειστική και δίνει στην παράσταση έναν τόνο που συντείνει στη γενικότερη εντύπωση για το ποιόν των χαρακτήρων.

Ο κύριος Αλέξανδρος Ψυχούλης έχει σκεφτεί ένα πραγματικά πανέξυπνο σκηνικό. Θα το δείτε μόνοι σας πώς κινείται, πώς αναπνέει, πώς αποτελεί ατού για αυτό το έργο. Ο ίδιος έχει αναλάβει και τα κοστούμια, καθώς και τα flash animation. Μία πραγματική dream team πίσω από τούτη την παράσταση, η οποία αξίζει την προσοχή σας και την παρουσία σας. Το τελείωμα είναι επικό, μέσα από παράλληλες αφηγήσεις. Όπως ακριβώς το έχουμε λατρέψει σε μεγάλες ταινίες. Θεαματικό και σπαραχτικό. Ο Βόυτσεκ είναι ένας Κρέων χωρίς εξουσίες. Και είναι βέβαιο ότι δεν έχει καμία τύχη. Σε πλήρη αντιδιαστολή με την παράσταση, που έχει όλες τις τύχες του κόσμου. «Θεοί, τέρατα και άνθρωποι, όλοι θα πεθάνουμε μαζί στο τέλος»…

Κώστας Κούλης

Βόυτσεκ
Του Γκέοργκ Μπύχνερ

Πρεμιέρα: 11 Νοεμβρίου στο θέατρο ΠΟΛΗ

Ερμηνεύουν
Βόυτσεκ: Ιωάννης Παπαζήσης
Βασιλική Τρουφάκου
Αργύρης Αγγέλου
Ιάσων Παπαματθαίου
Ορφέας Παπαδόπουλος
και η Ηρώ

Διασκευή κειμένου – Σκηνοθεσία – Φωτισμοί: Σταύρος Σ. Τσακίρης
Μουσική – Τραγούδια: Μίνως Μάτσας
Σκηνικά – Κοστούμια – Flash Animations: Αλέξανδρος Ψυχούλης
Βοηθός Δραματουργίας – Σκηνοθέτη: Δήμητρα Πετροπούλου
Στίχοι τραγουδιών: Σοφία Καψούρου
Φωτογραφίες – Video: Λουκάς Ζιάρας
Παραγωγή: Θεατρικές Επιχειρήσεις Τάγαρη
Προβολή και Επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου-We Will

Πού: Θέατρο ΠΟΛΗ, Φώκαιας 4, τηλ. 211 1828900
Παραστάσεις Τετάρτη στις 19:30, Πέμπτη 20:00, Παρασκευή 21:00, Σάββατο 18:00 & 21:00, Κυριακή 19:00
Εισιτήρια: 15, 18 και 20 €
Προπώληση: https://bit.ly/3E7ieKJ
Διάρκεια: 120’