– Σ’ αγαπώ, Da!

– To ξέρω ότι μ’ αγαπάς, γιε μου.

Ο Τσάρλι επιστρέφει στο πατρικό του για την κηδεία του πατέρα του. Μόνος στο σπίτι με τις αναμνήσεις, προσπαθεί να μαζέψει, να ξεκαθαρίσει τα πράγματα που έχουν απομείνει και να κλείσει πίσω του την πόρτα για πάντα. Οι αναμνήσεις όμως ζωντανεύουν και ο daddy, o da, έρχεται να πει για μια τελευταία φορά την άποψή του, να απαλύνει τον πόνο της απώλειας, να κλείσει άλλο ένα κεφάλαιο της ζωής του Τσάρλι.

Μία παράσταση στη σκιά του προεδρικού διατάγματος 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022), με το οποίο τα πτυχία καλλιτεχνικών σπουδών εξισώνονται με απολυτήριο λυκείου. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε το όνομα εκείνου που σκέφτηκε και έπεισε και τους άλλους να γίνει κάτι τέτοιο. Θα επανέλθουμε.

Στιγμές περνάν και χάνονται, ξαναζωντανεύουν και κρίνονται. Ο νεαρός Τσάρλι έρχεται «πίσω» στο παρόν, να θυμηθεί την πρώτη του δουλειά, την πρώτη του απόπειρα να φλερτάρει, τον παιδικό του φίλο, τις αλήθειες και τα ψέματα. Αλλά, πιο πολύ, να τα βάλει με τον Da.

Σε μια εποχή που αλλάζει γοργά, ο Da είναι εκείνος ο σπάνιος άνθρωπος που αρκείται στα λίγα, που βλέπει πάντα το καλό στους ανθρώπους, που γελά εύκολα και μοιράζεται την αγάπη χωρίς δισταγμό. Εκείνος ο παράξενος, που ο αυθορμητισμός και η εξωστρέφειά του σε κάνουν «ρεζίλι», εκείνος ο αυθεντικός, που λέει αυτό που σκέφτεται και δίνει τον καλύτερό του εαυτό.

Οι διαφωνίες με τους γονείς, με τους τρόπους και τις ιδέες τους, με το κατεστημένο, αλλά και η αγάπη, η φροντίδα, η αγνότητα, που αποτελούν μέρος κάθε οικογένειας, αντικατοπτρίζονται στο αριστούργημα του Hugh Leonard.

Παρόν, παρελθόν, αναμνήσεις και φαντάσματα, ανακατεύονται μεταξύ τους, ακολουθώντας τη σκηνοθεσία του Πέτρου Ζούλια, αλλά δεν μπερδεύονται καθόλου, δίνοντας μια παλέτα στιγμών και συναισθημάτων στον θεατή να ταυτιστεί, να γελάσει και να δακρύσει.

Ο Γρηγόρης Βαλτινός στον ρόλο του Da, απλά καταπληκτικός. Αληθινός, γνήσιος Da, ξεχειλίζει καλοσύνη και τη μοιράζεται απλόχερα. Μας μεταδίδει τον ενθουσιασμό του για τη ζωή, την αγάπη του για τα τριαντάφυλλα, την περηφάνια του για τον γιο του.

Ο Μιχάλης Οικονόμου, στο ρόλο του μεγάλου Τσάρλι, παλεύει με τις αναμνήσεις, τη θλίψη, την αγάπη, τις τύψεις, την ανακούφιση… Πετάει ενθύμια για να αφήσει πίσω το παρελθόν, αλλά οι μνήμες είναι βαθιά ριζωμένες στο μυαλό και την καρδιά. Ταυτιζόμαστε μαζί του και νιώθουμε παρέα του την ιστορία που ξεδιπλώνεται μπροστά μας.

Η Ταμίλα Κουλίεβα στον ρόλο της μαμάς, είναι η απόλυτη ενσάρκωση της Ελληνίδας μάνας, με την αγάπη της, την φροντίδα της και τη χειριστικότητά της επίσης, μια και αυτό που ξέρει εκείνη είναι το σωστό και όλες οι θυσίες που έχει κάνει πάνε στον βρόντο, καθώς κανείς δεν τις εκτιμάει. Είναι η μαμά όλων μας.

Ο Γιώργος Σουξές, με χιούμορ και διάθεση, είναι ο επαρχιακός προϊστάμενος στη δημόσια υπηρεσία, που παρόλο που αμείβεται πενιχρά, όλοι τον ζηλεύουν και τον θεωρούν προνομιούχο. Γίνεται το πρώτο αφεντικό του Τσάρλι και ένα δεύτερος πατέρας, που συμβουλεύει και προσπαθεί να βοηθήσει και αυτός με τον δικό του τρόπο.

Η Νεκταρία Γιαννουδάκη, η Κωνσταντίνα Κλαψινού, ο Λάμπρος Κωνσταντέας και ο Βασίλης Παπαδημητρίου συμπληρώνουν το υπέροχο αυτό καστ, που συνεργάζεται αρμονικά για να μας παρουσιάσει τούτη την καταπληκτική παράσταση, που δικαίως συνεχίζεται και φέτος, μετά την περσινή της επιτυχία.

Όσοι δεν προλάβατε πέρσι, έχετε μια ακόμα ευκαιρία να τη δείτε! Μην τη χάσετε!

Έφη Τσιμπούκη

Η αγάπη νίκησε τον θάνατο; Η Λαμπρή μέσα από τα μάτια ενός πατέρα κι ενός γιου; Ένα Πάσχα από μία άλλη διάσταση; Δεν ξέρω, δεν ξέρω… Η αγάπη του μπαμπά (ήτοι Da) είναι λίγο πιο μεγάλη από το Σύμπαν και λίγο πιο μικρή από το σώμα του, επειδή πρέπει να χωράει κάπου, όπως λέει και το τραγούδι. Δεν θα επαινέσω τη μεγαλομαεστρία του Βαλτινού ή την ιδιοφυία του Ζούλια, δεν θα επαινέσω τη μεγαλειώδη μετάφραση του Γαλέου ή τον μαγικό τρόπο που ένας τόσο όμορφος άνθρωπος σαν την Κλαψινού βγάζει ΤΟ γέλιο με μια της ατάκα. Θα υποκλιθώ μπροστά στην ανθρώπινη αγάπη. Που δεν είναι ίδιον του ανθρώπου. Είναι όμως η ουσία αυτής της ζωής και τούτης της παράστασης. Και όταν τελειώνει το έργο… τότε η αγάπη είναι ΟΛΑ. Ευτυχώς…

Κώστας Κούλης

Πρωταγωνιστούν:

Γρηγόρης Βαλτινός

Μιχάλης Οικονόμου

Γιώργος Σουξές

Νεκταρία Γιαννουδάκη

Κωνσταντίνα Κλαψινού

Λάμπρος Κωνσταντέας

Βασίλης Παπαδημητρίου

Στο ρόλο της μητέρας η Ταμίλα Κουλίεβα

Ταυτότητα Παράστασης:

Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος

Σκηνοθεσία – Απόδοση: Πέτρος Ζούλιας

Πρωτότυπη μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα

Σκηνικά: Μαίρη Τσαγκάρη

Κοστούμια: Νίκος Χαρλαύτης

Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα

Φωτογραφίες Παράστασης: Διονύσης Κούτσης

Δημιουργικό Αφίσας: Άρης Σομπότης

Διεύθυνση Παραγωγής: Νικηφόρος Βαλτινός

Παραγωγή: Θέασις Δράσεις Πολιτισμού

Επικοινωνία – Προβολή: Μαρκέλλα Καζαμία

Χώρος: Θέατρο ΙΛΙΣΙΑ

Παπαδιαμαντοπούλου & Βασιλίσσης Σοφίας

(μετρό Μέγαρο Μουσικής)

Έναρξη Παραστάσεων: 6 Οκτωβρίου 2023

Ημέρες & ώρες παραστάσεων:

Τετάρτη 19:00 – Πέμπτη 20:00 – Παρασκευή & Σάββατο στις 21:00

και  Κυριακή στις 18:00

Διάρκεια:110 λεπτά (με διάλειμμα)

Εισιτήρια:

Πλατεία: 20€ και 18€ (μειωμένο), Εξώστης: 18€ και 16€ (μειωμένο)

Προπώληση: https://www.more.com/theater/daaa/

Ιστοσελίδα: www.theatroilisia.gr

Facebook: https://www.facebook.com/theatroilisia/

Instagram: https://www.instagram.com/theatroilisia/